قانون بیمه‌های اجتماعی کارگران ساختمانی
مصوب 1386/8/9
ماده 1 - کارگران شاغل در کارهای ساختمانی اعم از ایجاد یا توسعه ساختمان،تجدید بنا، تعمیرات اساسی و یا تخریب مربوط به ساختمان و به ترتیب مندرج در این قانون با نام‌نویسی و اخذ کد ملی نزد سازمان تأمین اجتماعی بیمه میشوند.
تبصره- کارگران شاغل در کارهای ساختمانی تا زمان تحت پوشش قرار گرفتن به موجب این قانون،کماکان از حیث خدمات مشمول قانون بیمه اجباری کارگران ساختمانی مصوب 1352 و اصلاحات بعدی آن هستند و در صورت احراز شرائط از مزایای قانون یادشده برخوردار خواهند شد.
ماده 2 - کارگران شاغل در کارهای ساختمانی در موارد زیر از شمول این قانون خارج و کماکان تابع قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354 و اصلاحات بعدی آن هستند:
1-وزارتخانه‌ها،سازمانها،مؤسسات و شرکتهای دولتی و وابسته به دولت،مؤسسات عمومی غیردولتی،شهرداریها،بانکها و مؤسسات عام المنفعه و نیز کارخانجات دارای پروانه بهره‌برداری اعم از اینکه انجام کار را به پیمانکار واگذار نمایند یا رأسا انجام دهند.
2-در مورد آن دسته از کارهای ساختمانی مشمول این قانون که انجام آنها از طریق انعقاد پیمان به پیمانکار واگذار میشود حق بیمه کارگران پیمانکار بر اساس ماده (38)قانون تأمین اجتماعی وصول خواهد شد.
ماده 3 - وزارت کار و امور اجتماعی(سازمان آموزش فنی و حرفه‌ای)موظف است نسبت به فراخوان و آموزش کارگران شاغل در کارهای ساختمانی اقدام و کارت مهارت فنی برای آنها صادر نماید.
تبصره 1- زمانبندی،شرائط و ترتیب صدور،تمدید،تعلیق و کارت مهارت فنی و نحوه شناسایی کارگران شاغل در کارگاههای ساختمانی موضوع این ماده و اشتغال آنها در طول دوره اعتبار کارت،طبق آئین‌نامه‌ای خواهد بود که مشترکا توسط وزارتخانه‌های رفاه و تأمین اجتماعی، کار و امور اجتماعی،مسکن و شهرسازی و کشور تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
تبصره 2- کارگران شاغل دارای کارت مهارت فنی معتبر از تاریخ نام‌نویسی در سازمان تأمین اجتماعی مبتنی بر کد ملی مشمول مقررات این قانون هستند و از تعهدات آن بهره‌مند خواهند شد.
ماده 4 - تعهدات موضوع این قانون شامل موارد زیر است که به بیمه‌شده در صورت احراز شرائط ارائه خواهد شد:
الف‌حوادث و بیماریها.
ب‌غرامت دستمزد.
ج‌از کارافتادگی.
دبازنشستگی.
هفوت.
تبصره- افراد خانواده بیمه‌شده جهت برخورداری از خدمات موضوع بند(الف)این ماده طبق ماده (58)قانون تأمین اجتماعی و در مورد بازماندگان طبق مواد(81)و(82)قانون یادشده تعیین میگردند.
ماده 5 - (اصلاحی 1387/12/14)- در مواردی که انجام کارهای ساختمانی مستلزم اخذ پروانه میباشد مراجع ذیربط مکلفند صدور پروانه را منوط به ارائه رسید پرداخت حق بیمه برای هر متر مربع نمایند.حق بیمه متعلقه برای هر متر مربع زیربنا بر اساس حداقل دستمزد ماهیانه مصوب شورای عالی کار و بر مبنای ارزش معاملاتی املاک و متراژ و طبقات موضوع ماده (64)قانون مالیاتهای مستقیم مصوب 1366 و اصلاحیه‌های بعدی آن،سطح زیربنا و سایر شاخصهای ارزش‌گذاری منطقه‌ای اعم از شهری و روستایی با توجه به ضریب محرومیت آنها طبق آئین‌نامه‌ای خواهد بود که توسط وزارت رفاه و تأمین اجتماعی و با هماهنگی سایر دستگاه‌های ذیربط تهیه و حداکثر ظرف مدت یک ماه از تاریخ ابلاغ این قانون به تصویب هیأت وزیران میرسد.در هر صورت نرخ حق بیمه با توجه به شاخصهای مورد اشاره در آئین‌نامه موصوف نباید بیش از چهار درصد(4%) حداقل دستمزد ماهیانه مصوب شورای عالی کار باشد.»
تبصره 1- در صورتی که حوادث ناشی از کار منجر به مصدومیت،فوت یا از کارافتادگی گردد ولی متقاضی با وجود الزام به گرفتن پروانه نسبت به اخذ آن اقدام ننموده باشد،سازمان تأمین اجتماعی علاوه بر حق بیمه موضوع این قانون جریمه‌ای به طور مقطوع معادل بیست و پنج درصد(25%) اصل حق بیمه محاسبه و وصول خواهد کرد.
تبصره 2- مبالغی که موقع صدور پروانه طبق مقررات این ماده پرداخت میگردد،در محاسبه حق بیمه کارگران پیمانکار موضوع بند(2)ماده (2)این قانون محسوب خواهد گردید.
ماده 6 - حق بیمه سهم بیمه‌شده معادل هفت درصد(7%)دستمزد ماهانه‌ای خواهد بود که طبق ماده (35)قانون تأمین اجتماعی مصوب 1354 برای کارگران تعیین میشود.
تبصره- دولت مکلف است معادل سه درصد(3%)مأخذ کسر حق بیمه موضوع این ماده به عنوان سهم مشارکت خود به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نماید،همچنین با توجه به تعداد افراد تحت پوشش،همه ساله با اعلام سازمان تأمین اجتماعی سهم مشارکت خود را در بودجه کل کشور منظور و به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت نماید.
ماده 7 - بیمه‌شده مکلف است حق بیمه خود را به ترتیبی که سازمان تأمین اجتماعی تعیین مینماید پرداخت نماید.
تبصره- در صورت عدم پرداخت حق بیمه موضوع این قانون،سازمان طبق اختیارات مندرج در قانون تأمین اجتماعی برای وصول حق بیمه اقدام خواهد نمود.
ماده 8 - نقل‌وانتقال سابقه پرداخت حق بیمه موضوع این قانون،فی ما بین صندوقهای بیمه و بازنشستگی بر اساس قوانین مربوط انجام میشود.
ماده 9 - چگونگی استفاده از خدمات درمانی،مدت و شرائط و میزان غرامت دستمزد برای حوادث ناشی از کار،تعیین درصد از کارافتادگی،چگونگی تشخیص حوادث ناشی و غیرناشی از کار،شرائط پرداخت غرامت نقص مقطوع و برقراری مستمری جزئی و کلی،نحوه محاسبه و میزان آن و تغییر درجه از کارافتادگی جزئی و کلی تابع مقررات قانون تأمین اجتماعی خواهد بود.
ماده 10 - مشمولان این قانون در صورت دارابودن یکی از شرائط زیر میتوانند درخواست بازنشستگی نمایند:
1-داشتن حداقل سابقه مقرر در قانون تأمین اجتماعی و شصت سال تمام سن.
2-داشتن سیوپنج سال کامل سابقه پرداخت حق بیمه.
تبصره- میزان مستمری بازنشستگی طبق قانون تأمین اجتماعی تعیین میشود.
مستمری ازکارافتادگی جزئی و کلی،نحوه محاسبه و میزان آن و تغییرات درجه ازکارافتادگی جزئی و کلی تابع مقررات قانون تأمین اجتماعی خواهد بود.
ماده 11 - شرائط بیمه‌شده متوفی،بازماندگان واجد شرائط بیمه‌شده متوفی،نحوه برقراری مستمری بازماندگان و سهم مستمری هریک از آنان طبق قانون تأمین اجتماعی خواهد بود.
ماده 12 - در صورتی که ثابت شود وقوع حادثه ناشی از کار مستقیما ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی کارفرما میباشد،سازمان تأمین اجتماعی طبق مقررات این قانون(ماده 66 قانون تأمین اجتماعی و تبصره‌های آن)هزینه‌های مربوط را طبق ماده (50)قانون تأمین اجتماعی از کارفرما مطالبه و وصول خواهد نمود.
ماده 13 - کلیه وزارتخانه‌ها،دستگاهها،نهادها،شرکتها و مؤسسات دولتی و وابسته به دولت، شهرداریها و مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی و دستگاههایی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است و مراجع صدور پروانه ساختمان مکلف به همکاری با مجریان این قانون میباشند.
ماده 14 - از تاریخ تصویب این قانون آن دسته از مواد قانون بیمه اجباری کارگران ساختمانی مصوب 1352 و سایر قوانینی که با این قانون مغایر است لغو میگردد.2(1)