قانون نقل‌وانتقال دوره‌ای قضات
مصوب 1375/11/28 با الحاقات بعدی
ماده 1 - در اجرای اصل یکصد و شصت و چهارم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نقل و انتقال دوره‌ای قضات به ترتیب مقرر در این قانون انجام میشود.
ماده 2 - کلیه کسانی که از تاریخ تصویب این قانون با پایه قضائی به استخدام قوه قضائیه درمیآیند موظفند در هریک از محلهای استقرار واحدهای قضائی درجه 3،2 و 1(موضوع ماده 3 این قانون)به مدت پنج سال انجام وظیفه نمایند.
رعایت ترتیب خدمت در واحدهای قضائی فوق الزامی نیست.
تبصره 1- انتقال به حوزه قضائی تهران مستلزم داشتن حداقل پانزده سال خدمت در محلهای استقرار واحدهای قضائی درجه 3،2 و 1 و منوط به وجود پست قضائی میباشد.در هرحال کسانی که سابقه خدمت بیشتری در محلهای استقرار واحدهای قضائی درجه 3 و 2 دارند از اولویت برخودار هستند.
تبصره 2- کسانی که با تمایل خود و موافقت رئیس قوه قضائیه در محلهای استقرار واحدهای قضائی درجه پایین‌تر به مدت بیش از پنج سال مقرر در این قانون خدمت کنند، مدت بیش از پنج سال خدمت ایشان به میزان دوبرابر خدمت در محلهای استقرار واحدهای قضائی درجه بالاتر محسوب میشود.در هر حال مدت خدمت الزامی قضات در یک محل استقرار واحد قضائی،بیش از پنج سال نخواهد بود.
تبصره 3- مفاد این قانون نسبت به قضاتی که دارای سابقه کار قضائی کمتر از پانزده سال میباشند نیز نسبت به مدت باقیمانده شامل میگردد.
ماده 3 - درجه‌بندی محلهای استقرار واحدهای قضائی با لحاظ محرومیت،بدی آب و هوا و دوری از مرکز به موجب آیین‌نامه‌ای خواهد بود که به وسیله وزیر دادگستری تهیه و به تصویب هیأت وزیران میرسد.
ماده 4 - کسانی که خدمت موظف خود را در محلهای استقرار واحدهای قضائی درجه 3 و 2 با رعایت ماده (2)و تبصره‌های آن به پایان رسانیده‌اند چنانچه با تمایل خود در محلهای استقرار واحدهای قضائی درجه 3 و 2 خدمت کنند در ازای هر دو سال خدمت یک پایه قضائی به آنان اعطاء و مادامی که در واحدهای قضائی مذکور خدمت مینمایند،به میزان یک پنجم حقوق مبنای گروه مربوطه به حقوق آنان افزوده میشود.
ماده 5 - رسیدگی به تقاضاهای نقل‌وانتقال قضات در هرسال یکبار انجام میگیرد. چگونگی و زمان رسیدگی به آنها برابر ضوابطی خواهد بود که به پیشنهاد وزیر دادگستری به تصویب رئیس قوه قضائیه میرسد.
ماده 6 - انتصاب مدیران کل و مشاغل گروه 8 و همچنین کسانی که دارای شش سال سابقه تحصیل در دوره خارج فقه و اصول به تأیید شورای مدیریت حوزه علمیه قم و یا دارای درجه دکترا در یکی از رشته‌های حقوق میباشند مشمول مقررات این قانون نخواهند بود.
ماده 7 - (الحاقی 1379/12/2)- بانوان متأهل دارنده پایه قضائی از شمول ماده (2)این قانون مستثنی میباشند و در شهر محل اقامت دایمی همسرانشان به خدمت اشتغال مییابند.
تبصره(الحاقی 1379/12/2)- بانوان مجرد دارای پایه قضائی با موافقت قوه قضائیه در یکی از شهرهای مورد تقاضای خود به خدمت مشغول خواهند شد.2(1)