(2) نظریه 7/4301-1384/6/26:
چون بند ج ماده واحده قانون لغو مجازات شلاق مصوب 1344 نسخ نشده و به قوت و اعتبار خود باقی است،در صورتی که بزه جرح با چاقو باشد صدور قرار بازداشت موقت الزامی است و صدور قرار وثیقه توسط بازپرس سابق رافع مسؤولیت نیست و باید نسبت به تشدید آن اقدام نماید.

(2) نظریه 7/9796-1383/12/26:
جرح با چاقو از موارد قابل گذشت نیست و لذا گذشت شاکی چه قبل از صدور قرار بازداشت موقت و چه بعد از آن مؤثر در مقام نیست.بنابراین در مواردی که برای ایراد جرح با چاقو (وفق بند ج ماده واحده قانون لغو مجازات شلاق مصوب 1344)قرار بازداشت موقت صادر شده باشد،این قرار تا زمانی که متهم تبرئه نگردیده یا قرار مذکور به جهات قانونی دیگری فک نشده به قوت خود باقی است. النهایه مقررات ماده 37 و بند ط ماده 3 قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب با انقضاء مهلت‌های مقرر در مواد یاد شده لازم الرعایه است.

(2) نظریه 7/9123-1383/1/24:
قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری تعارضی با بند(ج)ماده واحده قانون لغو مجازات شلاق مصوب تیرماه 1344 ندارد و ماده واحده به قوت خود باقی است و نسخ نشده بنابراین صدور قرار بازداشت موقت به استناد بند(ج)ماده واحده لغو مجازات شلاق بلا اشکال است.