قانون مربوط به رسیدگی به دارایی وزراء و کارمندان دولت اعم از کشوری و لشکری و شهرداریها و مؤسسات وابسته به آنها
مصوب1337/12/19
ماده 1 - از تاریخ تصویب این قانون وزراء و معاونین و سایر کارمندان دولت اعم از کشوری و لشکری یا شهرداریها یا دستگاههای وابسته به آنها و اعضاء انجمنهای شهر و کارمندان مؤسسات مأمور به خدمات عمومی و همچنین کلیه کارمندان هر سازمان یا بنگاه یا شرکت یا بانک یا هر مؤسسه دیگر که اکثریت سرمایه یا منافع آن متعلق به دولت یا سایر مؤسسات مذکور است و یا نظارت یا اداره یا مدیریت آن مؤسسات با دولت است و همچنین کلیه کسانی که از خزانه دولت یا از مؤسسات مذکور پاداشی دریافت میدارند به استثناء بازنشستگان یا کسانی که وظیفه یا مستمری قانونی دارند مکلف هستند صورت دارایی و درآمد خود و همسر خود و فرزندانی را که قانونا تحت ولایت آنها هستند و به مراجعی که طبق تصویبنامه هیأت وزیران تعیین خواهد گردید تسلیم و رسید دریافت دارند.
تبصره- کلیه کارمندانی که جدیدا به خدمت دولت یا یکی از مؤسسات فوق الذکر وارد میشوند باید موقع ورود به خدمت صورت دارایی و درآمد خود و همسر و فرزندان تحت ولایت قانونی خود را تسلیم نمایند.
ماده 2 - صورت دارایی شامل ریز کلیه اموال غیر منقول و حقوق متعلق به آنها و مطالبات و دیون و حقوق انتفاعی و وجوه نقد اسناد بهادار و جواهر و اشیاء گرانبها با ذکر مشخصات آنها خواهد بود.
تبصره- صورت مزبور در روی اوراقی که از طرف دولت تهیه و در آن فهرست دارایی که باید صورت داده شود تعیین گردیده است تسلیم مشمولین ماده یک میشود که از تاریخ دریافت ظرف دو ماه آنها را تکمیل و به مرجع مربوط تسلیم نمایند.
ماده 3 - (اصلاحی 1348/2/28)- هریک از مشمولین ماده اول مکلفند در هر موقع که دولت ضروری بداند صورت تغییراتی که در دارایی و درآمد آنان یا همسر و یا فرزندان تحت ولایت قانونی آنان پیدا شده و طریق تحصیل آنها را به طریق مذکور در تبصره ماده دوم تسلیم و رسید دریافت دارند.
ماده 4 - اشخاص فوق در صورتی که در مواعد مقرر صورتهای مذکور در این قانون را بدون عذر موجه تسلیم نکردند بار اول به مجازات انفصال و محرومیت از خدمت از یک تا دو سال و در صورت تکرار به مجازات انفصال دائم و محرومیت از خدمت دولت و مؤسسات مذکور در ماده اول محکوم میشوند.همچنین هریک از مشمولین مذکور فوق که صورت دارایی خود یا همسر و یا فرزندان تحت ولایت قانونی خود را عالما و عامدا بر خلاف واقع تنظیم نمایند اعم از اینکه حیله و تقلبی به کار برد و یا قسمتی از دارایی را کتمان نماید به مجازات انفصال دائم و محرومیت از خدمت دولت و مؤسسات مذکور در این قانون و ضبط آن قسمت از دارایی که در صورت قید نگردیده و متعلق به خود کارمند میباشد به نفع خزانه دولت محکوم میشود.
ماده 5 - مشمولین ماده اول مکلفند به کلیه پرسشهای مربوط به تغییرات حاصله در صورت دارایی جواب صریح دهند.در صورتی که اضافه دارایی از طریق غیر مشروع تحصیل شده باشد مرتکب به انفصال دائم و محرومیت از خدمت دولت و مؤسسات مذکور در ماده اول و ضبط آن مال محکوم خواهد شد و هرگاه عمل با سایر مواد قانون مجازات عمومی منطبق باشد مرتکب علاوه بر مجازات فوق به مجازات مندرج در آن قانون نیز محکوم خواهد گردید.
تبصره 1- منظور از انفصال از خدمت درباره مشمولین مواد فوق که جزء مأمورین دولت یا شهرداری یا بنگاههای مذکور در قانون راجع به محاکمه مأمورین به خدمات عمومی مصوب ششم اردیبهشت 1315 نمیباشند انفصال دائم از خدمت در آن مؤسسات و محرومیت از خدمات دولتی(اعم از کشوری و لشکری)و شهرداری است.
تبصره 2- در مورد افسران و کارمندان نیروهای مسلح و ژاندارمری کل کشور منظور از انفصال و محرومیت موقت از خدمت(بدون کاری)و انفصال و محرومیت دائم از خدمت به(اخراج از خدمت و محرومیت از خدمت در ادارات دولتی و مؤسسات مذکور در ماده اول است).
تبصره 3- انفصال و محرومیت موقت و دائم مقرر در این قانون جنحه مهم محسوب میشود.
ماده 6 - رسیدگی به صورتهای مزبور،تشخیص انطباق موضوع با مواد 4 و 5 در قسمت کارمندان کشوری به عهده اداره کل بازرسی کشور و در قسمت نیروهای مسلح به عهده اداره بازرسی ارتش خواهد بود.
ادارات مزبور در صورتی که تشخیص دادند موضوع قابل تعقیب کیفری است آن را به دادسرای صلاحیتدار ارجاع مینمایند تا طبق مقررات کیفری اقدام به عمل آید.
ماده 7 - کسانی که طبق این قانون از طرف دادستان در دادگاههای دادگستری یا دادگاههای نظامی تحت تعقیب واقع شوند از خدمت معلق یا بدون کار میشوند و در صورتی که بر حسب حکم دادگاه برائت حاصل نمودند ایام تعلیق یا بدون کاری جزء خدمت آنان محسوب و حقوق مدتی را که به علت تعلیق به آنان پرداخته نشده دریافت خواهند کرد.
ماده 8 - صورتهای مزبور و مندرجات آن سری است و افشاء آن قبل از صدور کیفرخواست به کلی ممنوع است و متخلفین به مجازات مقرر در ماده 220 قانون مجازات عمومی محکوم خواهند شد.
2(1)