قانون تشدید مجازات محتکران و گرانفروشان
مصوب 1367/1/23
الف‌احتکارعبارت است از جمع و نگهداری ارزاق مورد نیاز و ضروری عامه مردم(گندم،جو، کشمش،خرما،روغن حیوانی و نباتی)به قصد افزایش قیمت.
ب‌گرانفروشیعبارت است از عرضه کالا به بیش از نرخ متعارف،و در مورد کالاهایی که به دست دولت توزیع میشود به بیش از نرخ تعیین شده توسط دولت.
تبصره 1- علاوه بر مجازاتهای مندرج در مواد 2 و 3 دادگاه صاحب کالاهای موضوع این مواد را الزام به فروش به قیمت عادله مینماید و در صورت امتناع،محکمه قیمت کالا را معین نموده و در اختیار مصرفکنندگان قرار میدهد.
تبصره 2- تولیدکنندگان محصولات کشاورزی که طبق سنت و روال محلی بخشی از تولیدات خود را به منظور عرضه تدریجی یا تأمین بذور سال بعد نگهداری مینمایند مشمول این ماده نمیباشند.
1-فروش مصنوعات یا فرآورده‌های گرانتر از نرخ مقرر.
2-دریافت اجرت یا دستمزد خدمات،زائد بر میزان مقرر.
3-معامله صوری به نرخ مقرر و به کار بردن تمهیداتی که عملا موجب دریافت وجه بیشتر از نرخ مقرر بشود.
4-استفاده از مواد نامرغوب که در نتیجه کیفیت کالا یا مصنوعات یا فرآورده‌ها یا ارزش خدمات را بدون تنزل قیمت پایین میآورد.
5-عرضه نان معمولی با پخت نامرغوب.
6-تحویل کالا کمتر از وزن یا مقدار به مشتری.
7-انتقال غیر مجاز کالاهایی که از طرف دولت به یک شهر یا منطقه یا جمعیت معینی اختصاص یافته است به شهر و منطقه دیگر و یا فروش آن به اشخاص دیگر.
8-خودداری فرد صنفی از عرضه و فروش کالا یا مصنوعات و یا فرآورده‌ها یا خدمات بر خلاف مقررات صنفی.
9-امتناع فرد صنفی از دادن فاکتور به قیمت رسمی و یا صدور فاکتور خلاف واقع.
دادگاه نیز در صورت طرح پرونده در دادگاه،حق اعمال مراتب بالا را به تشخیص خود دارد.
2(1)