آییننامه اجرائی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات
مصوب 1386/7/1 هیأت وزیران با اصلاحات بعدی
ماده 1 - در این آییننامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار میرود:
1-قانون:قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیاتمصوب 1385-
2-ستاد:ستاد کشوری کنترل و مبارزه با دخانیات.
3-تبلیغ:هرگونه فعالیت یا اقدام که به شکل مستقیم یا غیر مستقیم در معرفی،تحریک و تشویق افراد به خرید و مصرف محصولات دخانی انجام شود.
4-بستهبندی:محصولات دخانی عرضه شده در بستههایی از قبیل پاکت،کارتن،قوطی و لفافه.
5-محصولات دخانی:هر ماده یا فرآوردهای که تمام یا بخشی از ماده خام تشکیلدهنده آن گیاه توتون یا تنباکو یا مشتقات آن(به استثناء مواد دارویی مجاز ترک دخانیات به تشخیص وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی)باشد.
6-استعمال دخانیات:هرگونه مصرف مواد دخانی از قبیل دود کردن،مکیدن،جویدن یا استنشاق از راه بینی و دهان.
7-سازمانهای غیر دولتی:تشکلها و نهادهای غیر دولتی و مردمی از قبیل«انجمن»، «جمعیت»،«کانون»،«مرکز»،«گروه»،«مجمع»،«خانه»و«مؤسسه»که توسط گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی غیر دولتی با رعایت قوانین و مقررات مربوط تأسیس شده و به تشخیص وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی پیشگیری از استعمال محصولات دخانی و یا مبارزه با تولید،استعمال و ترویج مواد دخانی هدف اصلی یا از جمله اهداف آنها میباشد.
8-اماکن عمومی:محلهایی که مورد استفاده و مراجعه جمعی یا عموم مردم است از قبیل اماکن متبرکه دینی،بیمارستانها،درمانگاهها،سالنهای نمایش،سینماها،فضاهای عمومی مهمانخانهها و مهمانسراها و میهمانپذیرها،خوراکسراها(رستورانها)،قهوهخانهها،کارخانجات، گنجینهها(موزهها)،پایانههای مسافربری،فروشگاههای بزرگ،اماکن فرهنگی،اماکن ورزشی، کتابخانههای عمومی،مدارس،دانشگاهها و مراکز آموزشی و پژوهشی،وسائل نقلیه عمومی، مؤسسات و سازمانهای دولتی و عمومی،نهادهای انقلاب اسلامی،بانکها و شهرداریها و هر نوع مرکز و محل جمعی دیگر.
ماده 2 - تبلیغ محصولات دخانی به هر نحو ممنوع است.
ماده 3 - استفاده از نام و علامت تجاری شرکتهای تولیدکننده انواع فرآوردههای دخانی بر روی دیگر کالاها که تبلیغ مصرف مواد دخانی محسوب شود،ممنوع است.
ماده 4 - فروش و عرضه محصولات دخانی توسط عاملین مجاز نباید به نحوی باشد که نمایانگر تبلیغ محصولات دخانی برای عموم باشد.
ماده 5 - اعطاء هرگونه کمک،اعانه و حمایت اعم از مادی و غیر مادی توسط تولیدکنندگان،واردکنندگان و صادرکنندگان محصولات دخانی که تبلیغ محصولات دخانی محسوب شود،ممنوع است.
ماده 6 - ورود،تولید،توزیع،خریدوفروش هر نوع وسائل و کالای تبلیغی محصولات دخانی ممنوع است.با کالاها و وسائل مکشوفه تبلیغی طبق مقررات عمل خواهد شد.
ماده 7 - به منظور حفظ سلامت عمومی به ویژه محافظت در مقابل استنشاق تحمیلی دود محصولات دخانی،استعمال این مواد در اماکن عمومی ممنوع است.
ماده 8 - مسؤولیت اجرای ممنوعیت استعمال دخانیات در اماکن عمومی و سایر اماکن مندرج در قانون با مدیران یا کارفرمایان یا متصدیان اماکن مربوط است.
ماده 9 - متصدیان،کارفرمایان و مسؤولین اماکن عمومی موظفند تابلوهای هشداردهنده مبنی بر ممنوعیت مصرف محصولات دخانی در نقاط مناسب و در معرض دید عموم نصب نمایند.
ماده 10 - فروش محصولات دخانی به افراد از طریق اینترنت و دستگاههای خودکار فروش ممنوع است.
ماده 11 - فروشنده باید در صورت مشکوک بودن سن خریدار،مدرک شناسایی مبنی بر داشتن حداقل(18)سال سن را از وی تقاضا کند.
ماده 12 - فروش و عرضه محصولات دخانی توسط اشخاص حقیقی و حقوقی بدون پروانه فروش ممنوع است.
ماده 13 - وزارت بازرگانی موظف است فهرست اشخاص حقیقی و حقوقی را که طبق ماده (7) قانون دارای پروانه فروش(فروشندگان مجاز)محصولات دخانی میباشند در اختیار ستاد قرار دهد.
تبصره- مجوز عاملیت بازرگانی محصولات دخانی توسط شرکت دخانیات ایران بر اساس قوانین و مقررات مربوط صادر خواهد شد.
ماده 14 - نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران موظف است در کلیه مراحل اجرائی عملیات بازرسی اماکن عمومی و محلهای عرضه مواد دخانی همکاری لازم را با مأمورین و بازرسین وزارتخانههای بهداشت،درمان و آموزش پزشکی و بازرگانی به عمل آورد.
ماده 15 - کلیه مأمورین بهداشتی و سایر مأمورین ذیربط در اجرای این قانون موظفند گزارشهای خود را حسب مورد جرائم موضوع این قانون برای مراجع ذیصلاح ارسال دارند.
ماده 16 - کلیه محصولات دخانی باید در بستهبندی و با شماره سریال و برچسب ویژه شرکت دخانیات ایران عرضه یا به فروش برسد.درج عبارت«مخصوص فروش در ایران»بر روی کلیه بستهبندیهای فرآوردههای دخانی وارداتی الزامی است.
تبصره 1- فروش محصولات دخانی به صورت فلهای،باز و یا نخی ممنوع است.
تبصره 2- فروشگاههای واقع در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی نیز ملزم به رعایت این ماده هستند.
ماده 17 - به منظور جلوگیری از ورود محصولات دخانی،وزارتخانههای کشور و بازرگانی، بهداشت،درمان و آموزش پزشکی،صنایع و معادن و امور خارجه هماهنگی لازم را با کشورهای همسایه به عمل آورند و گزارش آن را به ستاد ارسال نمایند.
ماده 18 - شرکت دخانیات ایران موظف است استانداردهای ملی را در تولید و عرضه محصولات دخانی رعایت نماید.تولید و واردات محصولات دخانی مغایر با معیارهای تعیین شده در قوانین مربوط و این آییننامه و دستورالعملهای مرتبط ممنوع است.
شرکت دخانیات ایران موظف است با اعمال برنامهریزی و با هماهنگی ستاد سطح زیر کشت توتون و تنباکو را بر اساس نیاز کارخانجات داخلی تعیین نماید و از افزایش سطح زیر کشت بیشتر از نیاز کارخانجات داخلی با هماهنگی نیروی انتظامی جلوگیری به عمل آورد.
وزارتخانههای جهاد کشاورزی و صنایع و معادن موظفند در صورت کاهش میزان نیاز به توتون و تنباکو کارخانجات داخلی،جایگزین تدریجی زراعت توتون و تنباکو را با سایر محصولات کشاورزی در الگوی کشت مناطق تولید و فرآوری محصولات دخانی مورد مطالعه و اجرا قرار دهند.
تبصره- پرداخت یارانه در زمینه کاشت،داشت و برداشت توتون و تنباکو به هر شکل مجاز نمیباشد.
ماده 19 - تا دو درصد(2%)از سرجمع مالیات مذکور در ماده (8)قانون در بودجه سنواتی وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی منظور میگردد تا برای تحقق اهداف مبارزه و کنترل استعمال مواد دخانی در اختیار سازمانها،مؤسسات و جمعیتها قرار گیرد.
تبصره- ستاد ضوابط کمک به سازمانهای غیر دولتی را تعیین و تصویب خواهد کرد.
ماده 20 - هر سه سال یکبار،حداقل و حداکثر جزای نقدی مقرر در قانون به پیشنهاد وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی بر اساس نرخ رسمی تورم سالانه که توسط بانک مرکزی اعلام میشود با تصویب هیأت وزیران افزایش مییابد.
ماده 21 - دستگاههای موضوع ماده (160)قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران موظفند برنامههای آموزشی و تبلیغی مصوب ستاد را برای پیشگیری از استعمال دخانیات و مبارزه با آن،اجراء نمایند.
ماده 22 - وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی موظف است تسهیلات و امکانات آزمایشگاهی لازم را برای تعیین مواد و ترکیبات منتشره مواد دخانی فراهم نماید.
ماده 23 - دستگاههای ذیربط به ویژه شرکت دخانیات ایران موظفند اطلاعات مورد نیاز در رابطه با مفاد این آییننامه را در اختیار ستاد قرار دهند.
ماده 24 - دبیرخانه ستاد در وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی مستقر است و معاون سلامت وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی دبیر ستاد خواهد بود.
ماده 25 - وظائف دبیرخانه ستاد به شرح زیر تعیین میگردد:
1-انجام بررسیهای لازم در خصوص پیشنهادهای قابل طرح در ستاد و تنظیم دستور جلسات آن.
2-پیگیری مصوبات ستاد.
3-راهاندازی کارگروههای تخصصی ملی و استانی و نظارت بر آنها.
4-انجام هماهنگیهای لازم با سایر وزارتخانهها و سازمانها برای دعوت آنها به شرکت در جلسات بر حسب مورد.
5-تدوین و ارائه گزارش عملکرد ستاد.
6-انجام سایر اموری که توسط ستاد به دبیرخانه محول میگردد.
7-جمعآوری و ثبت اطلاعات و آمار.
8-هماهنگی امور اجرائی مربوط به قانون.
9-تهیه و تدوین دستورالعملها و پیشنهاد راهبردها به ستاد.
ماده 26 - (اصلاحی 1387/7/15)- تعداد اعضاء،ترکیب،وظائف و سایر مقررات مربوط به کارگروههای تخصصی در چارچوب وظائف ستاد مطابق دستورالعملی است که با رعایت قوانین و مقررات به تصویب ستاد میرسد.
2(3)