قانون نظارت شرعی بر ذبح و صید
(مصوب 1387/12/14)فصل اول کلیات
الف‌انطباق ذبح و صید حیوانات،پرندگان و آبزیان با موازین شرعی.
ب‌توسعه فرهنگ تولید غذای پاک،تقویت اعتماد امت اسلامی و کسب جایگاه تولید گوشت حلال در جهان توسط جمهوری اسلامی ایران.
ج‌نهادینه کردن فرآیندهای دینی در ذبح و صید دام،پرندگان و آبزیان حلال گوشت در سطح دستگاهها و نهادهای دولتی و غیر دولتی ذی ربط.
دتوسعه فعالیتهای تجاری و اقتصادی از طریق تولید محصولات حلال گوشت و بهداشتی در کشورهای اسلامی.
هتقویت نظام پاسداشت حقوق حیوانات حلال‌گوشت در جمهوری اسلامی ایران.
نظارت شرعیفرآیندی است که بر اساس آن ذبح و صید کلیه حیوانات،پرندگان و آبزیان حلال گوشت توسط ناظران شرعی در مراکز کشتار و صیادی نظارت شده،تا مصرف ذبیحه و صید بر اساس احکام اسلامی حلیت پیدا کند.
ناظر شرعیبه مسلمانی که آگاهی کامل بر موضوع حلال و حرام ذبح دام،پرندگان و صید آبزیان را دارد گفته میشود.
ذبح شرعیبه نحو سر بریدن حیوانات و پرندگان حلال گوشت«طبق نظر فقهی مراجع عظام»گفته میشود.
ذابح‌به مسلمانی گفته میشود که شرایط لازم برای ذبح شرعی را داشته باشد.
صیادبه فردی گفته میشود که دارای شرایط لازم برای صید طبق موازین اسلامی باشد.
صید شرعیبه روشهایی اطلاق میگردد که حیوانات،پرندگان و آبزیان حلال‌گوشت طبق موازین اسلامی صید میشوند.
نحرفرو بردن کارد و همانند آن از آلات تیز آهنی در محل فرورفتگی میان گردن و سینه شتر.
فصل دوم‌ساماندهی امور مربوط به ذبح و صید شرعی
الف‌آموزش و تعیین صلاحیت و وظائف و به کارگیری ناظران شرعی و ارزیابی عملکرد آنان در دوره‌های زمانی.
ب‌تعیین صلاحیت ذابحین و صیادان و ارتقاء سطح آموزشی مرتبط با وظائف آنان.
ج‌تعیین ضوابط مربوط به نحو استفاده حلال از اجزاء حیوانات حرام گوشت و منافع محلله اجزای حرام حیوانات حلال‌گوشت و آبزیان حرام وفق فتاوی مقام معظم رهبری و مراجع عظام تقلید و فقه اهل سنت(در جاهایی که طبق قانون باید فقه اهل سنت رعایت شود)برای داخل و خارج از کشور.
تبصره- وظیفه ناظران شرعی بر اساس دیدگاهها و نظرات فقهی مقام معظم رهبری و مراجع عظام تقلید ابلاغ میشود.
2(1)