قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین المللی علیه گروگانگیری

مصوب 1385/3/3

ماده واحده - به دولت اجازه داده میشود که با رعایت شرط زیر(راجع به ارجاع اختلاف میان کشورهای عضو به داوری یا دیوان بین المللی دادگستری)و درج اعلامیه تفسیری ذیل به«کنوانسیون بین المللی علیه گروگانگیری»مصوب هفدهم دسامبر 1979 میلادی برابر با بیست و ششم آذر 1358 هجری شمسی مجمع عمومی سازمان ملل متحد ملحق شده و اسناد آن را نزد امین اسناد کنوانسیون تودیع نماید.
شرطجمهوری اسلامی ایران مقید به رعایت بند(1)ماده (16)کنوانسیون نمیباشد،با این وجود دولت میتواند حسب مورد بند(3)ماده (16)را اجراء نماید.
اعلامیه تفسیری:
دولت جمهوری اسلامی ایران،همچون همیشه مخالفت قاطع خود را با کلیه اعمال تروریستی از جمله گروگانگیری افراد بیگناه که ناقض حقوق و آزادیهای اساسی بشر و مخل ثبات و آرامش جوامع انسانی و مانع توسعه و پیشرفت کشورهاست،اعلام نموده و بر این باور است که مبارزه مؤثر علیه تروریسم مستلزم تلاش همه‌جانبه جامعه بین المللی برای شناسایی و از بین بردن ریشه‌ها و علل سیاسی،اقتصادی،اجتماعی و بین المللی این پدیده ناهنجار میباشد.
از نظر جمهوری اسلامی ایران،مبارزه با اعمال تروریستی،خدشه‌ای به حق مشروع و پذیرفته شده ملت‌های تحت سلطه استعمار و اشغال خارجی برای مبارزه با تجاوز و اشغالگری و کسب حق تعیین سرنوشت،مندرج در اسناد مختلف بین المللی از جمله بند(4)ماده (1)پروتکل شماره یک الحاقی(مصوب 1977 میلادی برابر 1356 هجری شمسی)به کنوانسیون‌های 1949 میلادی (1328 هجری شمسی)ژنو در خصوص حمایت از قربانیان منازعات مسلحانه وارد نخواهد کرد.
2(1)