از کنوانسیون راجع به جرائم و برخی اعمال ارتکابی دیگر در هواپیما
دول طرفین این کنوانسیون در موارد ذیل موافقت نمودند
فصل اول‌قلمرو اجرای کنوانسیون
الف‌در مورد جرائم موضوع قوانین جزائی.
ب‌در مورد اعمالی که متضمن ارتکاب جرم بوده و یا نباشد ولی سلامت هواپیما و سرنشینان و محمولات آن را به مخاطره اندازد و یا سبب اختلال نظم و آرامش داخلی هواپیما گردد.
2-به استثناء موارد مذکور در فصل سوم،مقررات کنوانسیون حاضر در مورد جرائم و اعمال ارتکابی توسط یک فرد در داخل یک هواپیما ثبت شده نزد یکی از دول متعاهد،هنگامی که هواپیما در پرواز بوده یا در سطح دریاهای آزاد و یا منطقه‌ای که متعلق به هیچیک از دول نباشد قرار گرفته باشد،مجری؟؟ خواهد بود.
3-از لحاظ این کنوانسیون یک هواپیما از زمانی که نیروی موتوری آن به منظور پرواز به کار میافتد تا زمانی که عمل فرود آمدن آن پایان یابد در حال پرواز تلقی میشود.
4-این کنوانسیون در مورد هواپیماهایی که به منظورهای نظامی یا گمرکی یا پلیسی به کار میروند،مجری نخواهد بود.
فصل دوم‌صلاحیت
2-هریک از دول متعاهد،اقدامات لازم را برای احراز صلاحیت خود به عنوان دولت ثبتکننده در مورد رسیدگی به جرائم ارتکابی در هواپیمایی که نزد او به ثبت رسیده است معمول خواهد داشت.
3-این کنوانسیون به هیچیک از صلاحیتهای جزائی که به موجب قوانین داخلی اعمال میگردد خللی وارد نمیکند.
الف‌جرم در سرزمین آن دولت اثراتی ایجاد کند.
ب‌جرم توسط یا علیه یکی از اتباع آن دولت یا مقیمین دائمی آن ارتکاب یافته باشد.
ج‌جرم امنیت آن دولت را به مخاطره اندازد.
دجرم ناقض قواعد یا مقررات جاری آن دولت ناظر به پرواز و یا مانور هواپیما باشد.
هاعمال صلاحیت،برای رعایت تعهدات ناشی از یک موافقتنامه چندجانبه بین المللی برای آن دولت ضروری باشد.
فصل سوم‌اختیارات فرمانده هواپیما
2-علیرغم مفاد بند 3 ماده 1 از لحاظ این فصل هواپیما از زمانی که کلیه درهای خارجی آن پس از سوار شدن مسافرین بسته شد تا زمانی که مجددا به منظور پیاده شدن مسافرین باز گردد،در حال پرواز تلقی میشود.در صورت فرود اجباری،مقررات این فصل همچنان در مورد جرائم و اعمال ارتکابی در هواپیما تا زمانی که مقامات صالح یک دولت مسؤولیت هواپیما و سرنشینان و محمولات آن را به عهده بگیرند،جاری خواهد بود.
الف‌برای حفظ سلامت هواپیما یا سرنشینان و یا محمولات آن.
ب‌حفظ نظم و ترتیب در هواپیما.
ج‌تسلیم کردن شخص مورد نظر به مقامات صالح یا پیاده کردن او طبق مقررات این فصل.
2-فرمانده هواپیما میتواند برای اجرای تدابیر تضییقی که مجاز به اتخاذ آن بوده،در مورد هر شخص،همکاری سایر خدمه هواپیما را خواستار شده یا اجازه دهد.همچنین بدون الزام مسافرین همکاری آنان را خواستار شده یا اجازه دهد.
هریک از خدمه هواپیما یا مسافرین همچنین میتواند بدون داشتن چنین اجازه‌ای با داشتن دلائل موجه فورا اقدامات احتیاطی معقولی را که معتقد است برای حفظ سلامت هواپیما یا سرنشینان و یا محمولات آن ضروری است معمول دارد.
الف‌این نقطه در سرزمین دولت غیر متعاهدی واقع باشد و مقامات آن دولت اجازه پیاده کردن شخص مذکور را ندهند و یا اینکه به موجب شق ج بند 1 ماده 6 این تدابیر برای تحویل آن شخص به مقامات صالح اتخاذ شده باشد.
ب‌هواپیما مجبور به فرود اجباری شود و فرمانده هواپیما قادر به تحویل شخص مذکور به مقامات صالحه نباشد.
ج‌شخص مذکور با ادامه مسافرت با شرایط تضییقی موافقت نماید.
2-فرمانده هواپیما مکلف است در صورتی که طبق مقررات ماده 6 تدابیری تضییقی درباره شخصی اتخاذ نموده،در کمترین مدت و در صورت امکان قبل از فرود آمدن در سرزمین یک دولت،مراتب و دلائل تدابیر خود را به مقامات آن دولت اعلام دارد.
2-فرمانده هواپیما جریان و دلائل این پیاده کردن را به مقامات صالح دولتی که در آن شخصی را طبق مقررات این ماده پیاده میکند،گزارش خواهد نمود.
2-فرمانده هواپیما باید در اولین فرصت ممکن و در صورت امکان قبل از فرود آمدن هواپیما در سرزمین یکی از دول متعاهد،این مراتب را که شخصی در هواپیما است که فرمانده قصد دارد او را به موجب بند قبلی تحویل دهد با ذکر دلائل به مقامات صالح دولت مزبور اعلام دارد.
3-فرمانده هواپیما مدارک و اطلاعاتی را که به موجب قوانین دولت ثبتکننده هواپیما صحیحا در اختیار دارد،به مقامات صالح دولتی که شخص مظنون را به موجب مقررات این ماده تحویل میدهد،تسلیم خواهد نمود.
فصل چهارم‌تصرف غیر قانونی هواپیما
2-در موارد مشروح در بند قبل،دولت متعاهدی که هواپیما در سرزمین او فرود میآید،به مسافرین و خدمه به محض امکان اجازه ادامه مسافرت خواهد داد و هواپیما و محمولات آن را در اختیار اشخاصی که قانونا حق تصرف آن را دارند میگذارد.
فصل پنجم‌اختیارات و وظائف دول
2-هرگاه اوضاع و احوال را مقتضی تشخیص دهد،هریک از دول متعاهد اشخاص مظنون به ارتکاب اعمال مذکور در بند 1 ماده 11 و هر شخص دیگری را که تحویل گرفته باشد به منظور تأمین حضور او،بازداشت خواهد نمود یا اقدامات دیگری را معمول خواهد داشت.
این بازداشت یا اقدامات باید منطبق با قوانین آن دولت بوده و نمیتواند بیش از زمانی که برای شروع تعقیب جزائی یا تشریفات استرداد لازم باشد ادامه یابد.
3-هر شخصی که در اجرای مقررات بند فوق بازداشت گردد،میتواند بلافاصله با نزدیکترین نماینده ذیصلاحیت دولت متبوع خود تماس حاصل نماید و برای این کار همه نوع تسهیلات درباره او معمول خواهد گردید.
4-هر دولت متعاهد که شخصی را به موجب بند 1 ماده 9 تحویل میگیرد یا هواپیمایی که یکی از اعمال پیش‌بینی شده در بند 1 ماده 11 در آن واقع شده در سرزمین او فرود میآید بلافاصله تحقیقات مقدماتی جهت روشن شدن جریان امر انجام خواهد داد.
5-وقتیکه دولتی به موجب مفاد این ماده شخصی را بازداشت نمود،بلافاصله مراتب بازداشت و اوضاع و احوال موجه را به دولت ثبتکننده و به دولت متبوع بازداشت‌شده و در صورت لزوم به هر دولت ذینفع دیگری اعلام خواهد کرد.
دولتی که تحقیقات مقدماتی را به موجب بند 4 این ماده به عمل میآورد نتیجه را به دول مذکور گزارش کرده و نظر خود را درباره اعمال صلاحیت اعلام خواهد نمود.
2-پیاده شدن یا تحویل گرفتن یا بازداشت کردن و سایر اقداماتی که در بند 2 ماده 13 پیش‌بینی شده و همچنین بازگردانیدن شخص مورد نظر از نظر قوانین مربوط به ورود و اقامت یک دولت متعاهد به منزله اجازه ورود یا پذیرش به سرزمین این دولت تلقی نخواهد شد و هیچ یک از مواد این کنوانسیون ناقض قوانین دول متعاهد در مورد اخراج و طرد اشخاص نخواهد بود.
2-با وجود قوانین مربوط به ورود و پذیرش و استرداد و اخراج،هریک از دول متعاهد که در سرزمین آن،شخصی طبق مقررات بند 1 ماده 8 پیاده و یا طبق مقررات بند 1 ماده 9 تحویل و یا به علت ظن به ارتکاب یکی از جرائم موضوع بند 1 ماده 11 پیاده شده باشد،این شخص را از حقوقی که از حقوق اتباع خود برای تأمین و حمایت در موارد مشابه کمتر نباشد برخوردار خواهد نمود.
فصل ششم‌سایر مقررات
2-هیچیک از مقررات این کنوانسیون نباید در حکم الزامی بودن استرداد تعبیر و تلقی گردد.
2-هریک از دول میتواند در موقع امضاء یا تصویب یا الحاق به این کنوانسیون اعلام نماید که خود را نسبت به مقررات بند فوق متعهد نمیداند.سایر دول متعاهد،نسبت به هر دولت متعاهد دیگری که چنین قید را نسبت به مفاد بند فوق نموده باشد،متعهد نخواهند بود.
3-هریک از دول متعاهد که نسبت به رعایت مقررات بند فوق قید نموده باشد میتواند در هر موقع با ارسال اعلامیه‌ای به سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری قید خود را پس بگیرد.
2(4)