ضوابط و روشهای مدیریت اجرائی پسماندهای پزشکی و پسماندهای وابسته


مصوب 1386/12/19 کمیسیون امور زیربنایی،صنعت و محیط زیست

فصل اول‌اهداف

ماده 1 - اجرای این ضوابط در جهت دستیابی به اهداف زیر است:
الف‌حفظ سلامت عمومی و محیط زیست در مقابل اثرات نامطلوب پسماندهای پزشکی.
ب‌اطمینان از مدیریت اجرائی مناسب و ضابطه‌مند پسماندهای پزشکی.
پ‌ایجاد رویه‌ای مناسب و ضابطه‌مند برای تولید،حمل،نگهداری،تصفیه،امحاء و دفع پسماندهای پزشکی.

فصل دوم‌تعاریف

ماده 2 - عبارات و اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار میروند:
الف‌قانون مدیریت پسماندها:منظور قانون مدیریت پسماندهامصوب 1383-میباشد.
ب‌سازمان:سازمان حفاظت محیط زیست.
پ‌وزارت:وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی.
ت‌پسماندهای پزشکی ویژه:به کلیه پسماندهای عفونی و زیان‌آور ناشی از بیمارستانها، مراکز بهداشتی درمانی،آزمایشگاههای تشخیص طبی،و سایر مراکز مشابه که به دلیل بالا بودن حداقل یکی از خواص خطرناک از قبیل سمیّت،بیماریزایی،قابلیت انفجار یا اشتعال،خورندگی و مشابه آنکه به مراقبت ویژه(مدیریت خاص)نیاز دارند،گفته میشود.
ث‌چهار دسته اصلی پسماند پزشکی:1-پسماند عفونی 2-پسماند تیز و برنده 3-پسماند شیمیایی و دارویی 4-پسماند عادی.
ج‌بیخطرسازی:اقداماتی که ویژگی خطرناک بودن پسماند پزشکی را رفع نماید.
چ‌سایر تعاریف مندرج در این ضوابط همان تعاریف قانون و آیین‌نامه اجرائی مدیریت پسماندها خواهد بود.

فصل سوم‌حدود و اختیارات

ماده 3 - وزارت،مسؤول نظارت بر اجرای ضوابط و روشهای مصوب میباشد.
ماده 4 - اجرای ضوابط و روشهای مصوب برای کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی که پسماندهای پزشکی را در هر شکلی تولید،تفکیک،جداسازی،جمع‌آوری،دریافت،ذخیره، حمل،تصفیه،دفع و یا مدیریت مینمایند الزامی است.
ماده 5 - مدیریت‌های اجرائی پسماند موظفند بر اساس معیارها و ضوابط وزارت،ترتیبی اتخاذ نمایند تا سلامت،بهداشت و ایمنی عوامل اجرائی تحت نظارت آنها تأمین و تضمین شود.
ماده 6 - تولیدکنندگان پسماند موظف‌اند در جهت کاهش میزان تولید پسماند برنامه عملیاتی داشته باشند.
ماده 7 - کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی که مبادرت به تأسیس مرکز درمانی اعم از بیمارستان، درمانگاه و کلینیک مینمایند،موظفند برنامه مدیریت اجرائی پسماند واحد یاد شده را به تأیید وزارت برسانند.
ماده 8 - پسماندهای پزشکی ویژه بر اساس تعریف مندرج در قانون،تا قبل از زمانی که تبدیل به پسماند عادی شوند،به عنوان پسماند ویژه محسوب میگردند.

فصل چهارم‌طبقه‌بندی پسماندهای پزشکی

ماده 9 - طبقه‌بندی پسماندهای پزشکی به شرح زیر میباشد:
الف‌عادی(شبه خانگی)
ب‌پسماندهای ناشی از مراقبت‌های پزشکی(پسماندهای پزشکی ویژه)
در جدول پیوست شماره(1)که به مهر«پیوست تصویب‌نامه هیأت وزیران»تأیید شده است، فهرست شرح تفصیلی این پسماندها ارائه شده است.

فصل پنجم‌تفکیک،بسته‌بندی و جمع‌آوری

ماده 10 - کلیه مراکز تولیدکننده پسماند پزشکی(اعم از بیمارستانها،درمانگاهها،مراکز بهداشت،آزمایشگاهها،مراکز تزریق،رادیولوژیها،دندانپزشکیها،فیزیوتراپیها،مطب‌ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی)موظفند در مبداء تولید،پسماندهای عادی و پسماندهای پزشکی ویژه خود را با رعایت موارد زیر جمع‌آوری،تفکیک و بسته‌بندی نمایند.
ماده 11 - به منظور مدیریت بهینه پسماند،مراکز تولیدکننده پسماند پزشکی(اعم از بیمارستانها،درمانگاهها،مراکز بهداشت،آزمایشگاهها،مراکز تزریق،رادیولوژیها، دندانپزشکیها،فیزیوتراپیها،مطب‌ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی)موظفند اقدامات زیر را انجام دهند:
الف‌ترجیح بر استفاده از کالاهایی با تولید پسماند کمتر و غیر خطرناک(در مورد پسماندهای عادی(شبه‌خانگی)بیمارستانی،کالاهایی با تولید پسماند قابل بازیافت).
ب‌مدیریت و نظارت مناسب بر مصرف.
پ‌جداسازی دقیق پسماند عادی از پزشکی ویژه در مبداء تولید پسماند.
ت‌ترجیح بر استفاده از محصولات کم‌خطرتر به جای PVC ،استفاده از رنگهای کم خطرتر به جای رنگهای با پایه فلزی.
ث‌اولویت استفاده از:
1-پاککننده‌های زیست تجزیه‌پذیر.
2-مواد شیمیایی ایمن‌تر.
3-استفاده از مواد با پایه آب به جای مواد با پایه حلال.
ماده 12 - هر واحد باید برنامه عملیاتی مدیریت پسماند پزشکی ویژه خود را تهیه و در صورت مراجعه نمایندگان سازمان یا وزارت ارائه دهد.
ماده 13 - تولیدکنندگان پسماند پزشکی موظفند پسماندهای تولیدی خود را شناسایی و آمار تولید را به تفکیک«عفونی»،«تیز و برنده»،«شیمیاییدارویی»و«عادی»به صورت روزانه ثبت نمایند.
ماده 14 - تولیدکنندگان باید پسماندهای پزشکی ویژه را به منظور اطمینان از حمل‌ونقل بیخطر،کاهش حجم پسماندهای پزشکی،ویژه،کاهش هزینه‌های مدیریت پسماند و بهینه‌سازی و اطمینان از امحاء،از جریان پسماندهای عادی مجزا نمایند.
تبصره- تفکیک انواع مختلف پسماندهای پزشکی بر حسب چهار دسته اصلی از یکدیگر ضروری است.
ماده 15 - کلیه پسماندهایی که روش امحاء آنها یکسان میباشند نیاز به جداسازی و تفکیک از یکدیگر ندارند.
ماده 16 - پسماندهای حاوی فلزات سنگین خطرناک باید به طور جداگانه تفکیک شود.
ماده 17 - در صورت مخلوط شدن پسماند عادی با یکی از پسماندهای عفونی،شیمیایی، رادیواکتیو و نظائر آن خارج کردن آن ممنوع است.
ماده 18 - پسماندهای پزشکی بلافاصله پس از تولید باید در کیسه‌ها،ظروف یا محفظه‌هایی قرار داده شوند که شرایط مندرج در این بخش را دارا باشند.
تبصره- در صورتی که از روش اتوکلاو برای تصفیه پسماند استفاده میشود لازم است که کیسه پلاستیکی پسماندهای عفونی و Safety Box قابل اتوکلاو کردن باشد.
ماده 19 - بسته‌بندی پسماند پزشکی ویژه باید به گونه‌ای صورت پذیرد که امکان هیچ‌گونه نشت و سوراخ و پاره شدن را نداشته باشد.
تبصره- از آنجایی که بسته‌های حاوی پسماند،معمولا حجم زیادی را اشغال میکنند، این بسته‌ها نباید پیش از تصفیه یا دفع فشرده شوند.
ماده 20 - اعضاء و اندام‌های قطع‌شده بدن و جنین مرده طبق احکام شرع جمع‌آوری و تفکیک میگردد.
ماده 21 - پسماندهای تفکیکشده باید در ظروف و کیسه‌هایی به شرح جدول شماره(1) پیوست شماره(3)که به مهر«پیوست تصویب‌نامه هیأت وزیران»تأیید شده است نگهداری شوند.
ماده 22 - کلیه پسماندهای تیز و برنده باید در ظروف ایمن )Safety Box( جمع‌آوری و نگهداری شود که این ظروف باید دارای ویژگیهای زیر باشند:
الف‌به آسانی سوراخ یا پاره نشوند.
ب‌بتوان به آسانی درب آن را بست و مهروموم نمود.
پ‌دهانه ظرف باید به اندازه‌ای باشد که بتوان پسماند را بدون اعمال فشار دست،در ظروف انداخت و خارج کردن آنها از ظرف ممکن نباشد.
ت‌دیواره‌های ظرف نفوذناپذیر باشد و سیالات نتوانند از آن خارج شوند.
ث‌پس از بستن درب،از عدم خروج مواد از آن اطمینان حاصل شود.
ج‌حمل‌ونقل ظرف آسان و راحت باشد.
ماده 23 - از کیسه‌های پلاستیکی برای جمع‌آوری و نگهداری پسماندهای تیز و برنده استفاده نشود.
ماده 24 - دستگاه متراکمکننده و فشرده‌ساز و خردکننده نباید در مورد پسماندهای پزشکی استفاده شود مگر آنکه قبل از استفاده از دستگاه فوق و یا همزمان،ضدعفونی و یا بیخطرسازی پسماندها،انجام شده باشد.ظروف جمع‌آوری پسماندهای تیز و برنده نیز نباید به وسیله هیچ دستگاهی متراکم شوند.
ماده 25 - کیسه‌های پلاستیکی حداقل باید دارای ویژگیهای زیر باشند:
الف‌برای جمع‌آوری و نگهداری پسماندهای غیر از پسماندهای تیز و برنده استفاده شوند.
ب‌بیش از دوسوم ظرفیت پر نشوند تا بتوان در آنها را به خوبی بست.
پ‌با منگنه و یا روشهای سوراخکننده دیگر بسته نشوند.
ماده 26 - ظروف با دیواره‌های سخت حداقل باید دارای ویژگیهای زیر باشند:
الف‌در برابر نشت،ضربه‌های معمولی و شکستگی و خوردگی مقاوم باشند.
ب‌باید پس از هربار استفاده بررسی و کنترل شود تا از تمیز بودن،سالم بودن و عدم نشت اطمینان حاصل شود.
پ‌ظروف معیوب نبایستی مورد استفاده مجدد قرار گیرند.
ماده 27 - مایعات،محصولات خونی و سیالات بدن نباید در کیسه‌های پلاستیکی ریخته و حمل شوند مگر آنکه در ظروف یا کیسه‌های مخصوص باشند.
ماده 28 - جنس ظروف نگهداری پسماند باید با روش تصفیه یا امحاء سازگاری داشته باشد، همچنین ظروف پلاستیکی باید از پلاستیکهای فاقد ترکیبهای هالوژن ساخته شده باشند.
ماده 29 - پسماندهای سیتوتوکسیک باید در ظروف محکم و غیر قابل نشت نگهداری شوند.
ماده 30 - پسماندهای پزشکی باید پس از جمع‌آوری در ظروف و کیسه‌های شرح داده شده در جدول شماره(1)پیوست شماره(3)که به مهر«پیوست تصویب‌نامه هیأت وزیران»تأیید شده است،برای نگهداری و حمل،در داخل سطل با رنگهای مشخص قرار داده شوند.این سطلها در صورتی که قابل استفاده مجدد باشند باید پس از هربار خالی شدن،شسته و ضدعفونی شوند.
تبصره- جهت رفع آلودگی و گندزدایی از سطلها،از روشهای زیر استفاده میشود:
الف‌شستشو با آب داغ حداقل 82 درجه سانتیگراد(180 درجه فارنهایت)به مدت حداقل 15 ثانیه.
ب‌گندزدایی با مواد شیمیایی زیر به مدت دست کم سه دقیقه:
1-محلول هیپوکلریت ppm 500 کلر قابل دسترس.
2-محلول فنل ppm 500 عامل فعال.
3-محلول ید ppm 100 ید قابل دسترس.
4-محلول آمونیوم کواترنری ppm 400 عامل فعال.
5-سایر مواد گندزدایی دارای مجوز با طیف متوسط.
ماده 31 - از سطوح شیب‌دار نباید برای انتقال و جابه‌جایی پسماندهای عفونی استفاده نمود.
ماده 32 - مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران موظف است با همکاری وزارت و سایر دستگاههای اجرائی حسب مورد،استانداردهای ماده (3)قانون و ماده (16)آیین‌نامه اجرائی قانون مدیریت پسماندها مربوط به پسماندهای پزشکی را ظرف سه ماه تهیه نماید.
ماده 33 - برچسب‌گذاری باید دارای ویژگیهای زیر باشد:
الف‌هیچ کیس محتوای پسماند نباید بدون داشتن برچسب و تعیین نوع محتوای کیسه از محل تولید خارج شود.
بکیسه‌ها یا ظروف حاوی پسماند باید برچسب‌گذاری شوند.
پ‌برچسب‌ها با اندازه قابل خواندن باید بر روی ظرف یا کیسه چسبانده و یا به صورت چاپی درج شوند.
ت‌برچسب در اثر تماس یا حمل،نباید به آسانی جدا یا پاک شود.
ث‌برچسب باید از هر طرف قابل مشاهده باشد.
ج‌نماد خطر مشخصکننده نوع پسماند باید به شکل مندرج در جدول شماره(2)پیوست شماره(3)که به مهر«پیوست تصویب‌نامه هیأت وزیران»تأیید شده است برای پسماند عفونی و پسماند رادیواکتیو و پسماند سیتوتوکسیک باشد.
ح‌بر روی برچسب باید مشخصات زیر ذکر گردد:
1-نام،نشانی و شماره تماس تولیدکننده.
2-نوع پسماند.
3-تاریخ تولید و جمع‌آوری.
4-تاریخ تحویل.
5-نوع ماده شیمیایی.
6-تاریخ بیخطرسازی.
ماده 34 - مسؤولان حمل‌ونقل پسماند،موظفند از تحویل گرفتن پسماندهای فاقد برچسب خودداری نمایند.
ماده 35 - وقتی سه‌چهارم ظروف و کیسه‌های محتوای پسماند پزشکی ویژه،پر شد،باید پس از بستن،آنها را جمع‌آوری نمود.
ماده 36 - پسماندهای عفونی و عادی باید همه روزه(یا در صورت لزوم چند بار در روز) جمع‌آوری و به محل تعیین‌شده برای ذخیره موقت پسماند،حمل شوند.
ماده 37 - باید جای کیسه‌ها و ظروف مصرف‌شده بلافاصله کیسه‌ها و ظروفی از همان نوع قرار داده شود.
ماده 38 - سطل‌های زباله پس از خارج کردن کیسه پرشده پسماند،بلافاصله شستشو و گندزدایی شوند.

فصل ششم‌نگهداری

ماده 39 - نگهداری پسماندهای پزشکی باید جدا از سایر پسماندهای عادی انجام شود.
ماده 40 - محل ذخیره و نگهداری موقت باید در داخل مرکز تولید زباله طراحی شود.
ماده 41 - جایگاه نگهداری پسماند باید دارای شرایط زیر باشد:
الف‌پسماندهای پزشکی باید در محل به دور از تأثیر عوامل جوی نگهداری شوند و وضعیت کلی بسته‌بندی یا ظرف آنها در برابر شرایط نامساعد آب و هوایی مثل باران،برف، گرما،تابش خورشید و نظائر آن محافظت شود.
ب‌جایگاههای نگهداری پسماندها باید به گونه‌ای ساخته شوند که نسبت به رطوبت نفوذناپذیر بوده و قابلیت نگهداری آسان با شرایط بهداشتی مناسب را فراهم آورد.
پ‌جایگاههای نگهداری باید دور از محل خدمت کارکنان،آشپزخانه،سیستم تهویه و تبرید و محل رفت‌ودرآمد پرسنل،بیماران و مراجعان باشد.
ت‌ورود و خروج حشرات،جوندگان،پرندگان و...به محل نگهداری پسماندها ممکن نباشد.
ث‌محل نگهداری پسماند باید دارای تابلوی گویا و واضح باشد.
ج‌محل نگهداری نباید امکان فساد،گندیدن یا تجزیه‌زیستی پسماندها را فراهم کند.
چ‌انبارداری این پسماندها نباید به شیوه‌ای باشد که ظروف یا کیسه‌ها پاره و محتویات آنها در محیط رها شود.
ح‌امکان کنترل دما در انبار نگهداری و نیز نور کافی وجود داشته باشد.
خ‌سیستم تهویه مناسب با کنترل خروجی وجود داشته باشد.سیستم تهویه آن کنترل شود و جریان هوای طبیعی از آن به بخشهای مجاور وجود نداشته باشد.
دامکان تمیز کردن و ضدعفونی محل و آلودگیزدایی وجود داشته باشد.
ذفضای کافی در اختیار باشد تا از روی هم‌ریزی پسماند جلوگیری شود.
ردارای سقف محکم و سیستم فاضلاب مناسب باشد.
زدسترسی و حمل‌ونقل پسماند آسان باشد.
س‌امکان بارگیری با کامیون،وانت و سایر خودروهای باربری وجود داشته باشد.
ش‌انبار،دارای ایمنی مناسب باشد.
ص‌محل بایستی مجهز به سیستم آب گرم و سرد و کف‌شوی باشد.
ض‌چنانچه بیخطرسازی در محل اتاقک نگهداری تولید انجام میشود باید فضای کافی برای استقرار سیستم‌های مورد نظر در محل نگهداری پسماند فراهم باشد.
ماده 42 - محل نگهداری برای واحدهای کوچک میتواند شامل سطلهای دارای سیستم حفاظتی،واقع در یک محل امن باشد.
ماده 43 - محل نگهداری پسماند باید سیستم امنیتی مناسب و مطمئن داشته و ورود و خروج پسماند با نظارت مسؤول مربوطه صورت پذیرد و از ورود افراد غیر مسؤول به آن جلوگیری به عمل آید.(امکان قفل کردن فراهم باشد).
ماده 44 - بازدید از محل به منظور جلوگیری از نشت و یا ایجاد عفونت توسط تولیدکننده صورت پذیرد.
ماده 45 - در صورت عدم وجود سیستم سردکننده،زمان نگهداری موقت(فاصله زمانی بین تولید و تصفیه یا امحاء)نباید از موارد زیر تجاوز کند:
الف‌شرایط آب و هوایی معتدل:72 ساعت در فصل سرد و 48 ساعت در فصل گرم.
ب‌شرایط آب و هوایی گرم:48 ساعت در فصل سرد و 24 ساعت در فصل گرم.
ماده 46 - انواع پسماندهای پزشکی ویژه باید جدا از یکدیگر در محل نگهداری شوند و محل نگهداری هر نوع پسماند باید با علامت مشخصه تعیین شود.به خصوص پسماندهای عفونی،سیتوتوکسیک،شیمیایی،رادیواکتیو به هیچ وجه در تماس با یکدیگر قرار نگیرند.

فصل هفتم‌حمل‌ونقل

ماده 47 - حمل‌ونقل در واحد تولیدکننده پسماند باید به صورت زیر صورت پذیرد:
الف‌حمل پسماند در درون مرکز تولید پسماند به صورتی طراحی گردد که با استفاده از چرخ‌دستی یا گاری برای بارگیری و تخلیه آسان پسماند،امکان‌پذیر باشد.
ب‌فاقد لبه‌های تیز و برنده باشد،به گونه‌ای که کیسه‌ها یا ظروف را پاره نکند.
پ‌شستشوی آن آسان باشد.
ت‌وسائل،هرروز نظافت و ضدعفونی شوند.
ث‌از چرخ‌دستی پسماند برای حمل مواد دیگر استفاده نشود و نشت‌ناپذیر باشد.
ج‌از سیستم پرتاب برای انتقال زباله به محل نگهداری استفاده نشود.
ماده 48 - تعویض وسیله حمل پسماند از انتهای بخش در بیمارستان برای انتقال به محل نگهداری موقت ضروری است.
ماده 49 - در واحدهایی که حجم تولید پسماند کم است مانند مطبها میتوان از سطل زباله قابل شستشو،غیر قابل نشت،مقاوم و مجهز به کیسه‌های مقاوم برای حمل زباله استفاده شود.
ماده 50 - تولیدکننده پسماند میتواند حمل پسماند به محل امحاء را از طریق قرارداد به شرکتهای صالح واگذار نماید،نظارت بر حسن انجام کار بر عهده تولیدکننده منطبق با ماده (7) قانون مدیریت پسماندها خواهد بود.
ماده 51 - جابه‌جایی،حمل‌ونقل و بارگیری بسته‌ها و ظروف باید به گونه‌ای صورت پذیرد که وضعیت بسته‌بندی و ظروف،ثابت مانده و دچار نشت،پارگی،شکستگی و بیرون‌ریزی پسماند نشوند.
ماده 52 - حمل‌ونقل فرامرزی پسماند،تابع قوانین و ضوابط کنوانسیون بازل میباشد.
ماده 53 - بارگیری باید با شرایط زیر صورت پذیرد:
الف‌واحد امحاءکننده،از دریافت پسماندهای فاقد برچسب اکیدا خودداری نماید.
بکارگران باید در مراحل مختلف بارگیری و تخلیه مجهز به پوشش مناسب مطابق دستورالعمل ماده (5)قانون مدیریت پسماندها که توسط وزارت تدوین شده و به شرح پیوست شماره(4)که به مهر«پیوست تصویب‌نامه هیأت وزیران»تأیید شده است باشند.
پکیسه‌ها و ظروف را میتوان مستقیما در خودرو قرار داد.
ماده 54 - خودرو حملکننده پسماند باید دارای ویژگیهای زیر باشد:
الفکاملا سرپوشیده باشد.
ب‌قسمت بار نفوذناپذیر و نشت‌ناپذیر باشد.
پ‌قسمت بار دو جداره بوده و دارای سیستم جمع‌آوری و نگهداری شیرابه باشد.
ت‌قسمت بار دارای سیستم ایمنی،ضد حریق و ضد سرقت باشد.
ث‌بر روی بدنه خودرو در دو سمت و در سمت عقب،نماد بین المللی نوع پسماند و نام شرکت حملکننده و شماره مجوز خودرو درج شود.
ج‌از خودرو حمل پسماند برای حمل مواد دیگر یا پسماندهای عادی استفاده نشود.
چ‌اندازه خودرو متناسب با حجم پسماند باشد.
ح‌ارتفاع درونی خودرو حدود 2/2 متر باشد.
خ‌اتاق راننده از قسمت بار مجزا باشد.
دامکان نظافت و ضدعفونی کردن داشته باشد.کف‌پوش خودرو از جنس فرش یا موکت نباشد و حتی الامکان پوششی یکپارچه و بدون درز داشته باشد.
ذدر حین حمل‌ونقل و در زمان عدم استفاده قسمت بار قفل شود.
ماده 55 - خودروهایی که قسمت بارکش آنها قابل جدا شدن است،ارجح میباشند،به این ترتیب میتوان قسمت بار را در واحد بارگیری قرار داد و یا از آن به عنوان انبار استفاده کرده و پس از پر شدن،آن را با یک بارکش خالی،تعویض نمود.
ماده 56 - در مواردی که زمان نگهداری یا حمل طولانیتر از زمانهای مندرج در ماده (46) است،باید از کامیونهای با سیستم سردکننده استفاده کرد.
ماده 57 - از مسیرهای کم ترافیک و کم حادثه برای رساندن پسماند به محل امحاء استفاده شود.
ماده 58 - حمل‌ونقل پسماند پزشکی صرفا توسط شرکتهای صلاحیت‌دار و بر اساس مجوز و فرمهایی صورت گیرد که توسط وزارت و سازمان صادر میشود و در صورت نیاز و درخواست باید به مسؤولان نظارتی اعم از وزارت،سازمان و مأموران راهنمایی و رانندگی ارائه گردد.
تبصره- حمل و انتقال پسماند پزشکی توسط پست ممنوع است.
ماده 59 - حمل پسماند،صرفا به مقصد نهایی مشخص شده در مجوز و بدون اتلاف زمان صورت پذیرد.
ماده 60 - جابه‌جایی و حمل‌ونقل پسماندهای تفکیکشده پزشکی ویژه با پسماندهای عادی ممنوع است.

فصل هشتم‌بیخطرسازی،تصفیه و امحاء

ماده 61 - انتخاب روش بیخطرسازی و امحاء پسماندهای پزشکی ویژه بستگی به عوامل مختلفی از جمله نوع پسماند،کارایی روش ضدعفونی،ملاحظات زیست‌محیطی و بهداشتی، شرایط اقلیمی،شرایط جمعیتی،میزان پسماند و نظائر آن دارد.
ماده 62 - هر تولیدکننده پسماند پزشکی ویژه میبایست یکی یا تلفیقی از روشهای بیخطرسازی،تصفیه و امحاء را انتخاب و پس از تأیید وزارت به اجراء گذارد.
ماده 63 - مکان استقرار سیستم مورد استفاده در خصوص سیستم‌های متمرکز باید از نظر فنی و خروجی آلاینده‌ها به تأیید سازمان برسد.
ماده 64 - بیخطرسازی پسماندهای عفونی و تیز و برنده توسط مراکز عمده تولیدکننده پسماند پزشکی ویژه(مانند بیمارستانها)و در شهرهای متوسط و بزرگ باید در محل تولید انجام شود تا مخاطرات ناشی از حمل‌ونقل و هزینه‌های مربوطه به حداقل برسد.در شهرهای کوچک و روستاها و مراکز کوچک،پسماندها میتوانند در سایت مرکزی بیخطر گردند.
ماده 65 - سایر مراکز تولید پسماند پزشکی ویژه(اعم از درمانگاهها،مراکز بهداشت، آزمایشگاهها،مراکز تزریق،رادیولوژیها،دندانپزشکیها،فیزیوتراپیها،مطب‌ها و سایر مراکز تولید پسماند پزشکی)میتوانند در سایت‌های منطقه‌ای یا مرکزی،زباله تولیدی را بیخطر نمایند و یا از امکانات بیخطرساز بیمارستانهای مجاور استفاده نمایند.
ماده 66 - تحویل پسماند به واحدهای مرکزی تصفیه یا دفع فاقد مجوز،ممنوع است.
ماده 67 - واحدهای متمرکز بیخطرساز پسماند باید از وزارت و سازمان مجوز دریافت نمایند.
ماده 68 - مطابق ماده (7)قانون مدیریت پسماندها پس از تبدیل پسماند پزشکی ویژه به عادی،سازوکار مدیریت آن همانند پسماند عادی صورت میگیرد.
ماده 69 - هرروش تبدیل پسماند پزشکی ویژه به عادی باید دارای ویژگیهای زیر باشد: الف‌دستگاه باید قابلیت غیر فعال‌سازی میکروبی اسپورهای باکتری)Microbial inactivation efficacy( به میزان حداقل تا(6)کاهش لگاریتمی در پایه(10)را داشته باشد. )6log10(
ب‌محصولات جانبی سمی یا خطرناک در حین بیخطرسازی تولید نگردد.
پ‌خطر و احتمال انتقال بیماری و عفونت را حذف نماید.
ت‌مستندات مربوط به انجام فرآیند و بررسی صحت عملکرد دستگاه وجود داشته باشد.
ث‌خروجی هرروش بایستی برای انسان و محیط زیست بیخطر بوده و به راحتی و بدون انجام فرآیند دیگری قابل دفع باشد.
ج‌از لحاظ ایمنی دارای شرایط مناسب باشد و در کلیه مراحل کار،ایمنی سیستم حفظ شود.
چ‌مقرون به صرفه باشد.
ح‌توسط جامعه قابل پذیرش باشد.
خ‌از نظر بهداشتی و ایمنی برای کارکنان و کابران و...بیخطر باشد و یا حداقل خطر را ایجاد نماید.
ددر راستای عمل به تعهدات بین المللی کشور باشد.
ذکلیه روشهای مورد استفاده باید در قالب مدیریت پسماند به تأیید مراجع صالح برسد.
ردر زمانهای اپیدمی و خاص،وزارت معیار جدید و موقت متناسب با شرایط و حداقل تا (6)کاهش لگاریتمی در پایه(10)باکتریهای شاخص را اعلام مینماید.
زاعضاء و اندامهای قطع‌شده بایستی مجزا جمع‌آوری و برای دفع به گورستان محل حمل شده و به روش خاص خود دفع گردد.
تبصره- ضوابط و معیارهای روشهای عمده تصفیه در پیوست شماره(2)که به مهر«پیوست تصویب‌نامه هیأت وزیران»تأیید شده است خواهد بود.
ماده 70 - نصب هرگونه زباله‌سوز اعم از متمرکز و غیر متمرکز در شهرها ممنوع است.
ماده 71 - استقرار هرگونه سیستم تصفیه یا امحاء مرکزی منوط به انجام مطالعات ارزیابی اثرات زیست‌محیطی خواهد بود.
ماده 72 - با تغییر فناوری و روی کار آمدن فناوریهای نو،واحدهای تولیدکننده موظف به بررسی کارآیی این فناوریها و در صورت تأیید،استفاده از آنها به جای روشهای قدیمیتر میباشند.
ماده 73 - این ضوابط به عنوان ضوابط جایگزین هر نوع ضابطه قبلی در این خصوص تلقی گردیده و در صورت وجود موارد مشابه،این ضوابط معتبر و قابل اجراء میباشد.

پیوست 1

جدول طبقه‌بندی پسماندهای پزشکی ویژه

>3989301007401<...

شرح انواع پسماندهای پزشکی ویژه

1-پسماندهای عفونی


پسماندهای عفونی مظنون به داشتن عوامل زنده بیماریزا(باکتریها،ویروسها،انگل‌ها یا قارچها)به مقدار و با کیفیتی که بتوانند در میزبانان حساس موجب بیماری شوند،میباشند. این رده شامل موارد ذیل است:
کشت‌ها و مواد نگهداریشده حاوی عوامل بیماریزای ناشی از کار آزمایشگاه.
پسماندهای ناشی از عملهای جراحی و کالبدشکافی اجساد مبتلا به بیماریهای عفونی (مانند بافتها،مواد و تجهیزاتی که در تماس با خون یا دیگر آبگونه‌های بدن بوده‌اند).
پسماندهای بیماران عفونی بستریشده در بخش جداسازی (مانند مواد دفعی،پانسمانهای زخمهای جراحی یا عفونی،لباسهای آلوده به خون انسان یا دیگر آبگونه‌های بدن).
پسماندهایی که در تماس با بیماران عفونی همودیالیز شده باشند(مانند تجهیزات دیالیز از جمله لوله‌گذاری و فیلترها،حوله‌های یکبارمصرف،گان،پیش‌بند،دستکش و لباس آزمایشگاه)،
جانوران آزمایشگاهی آلوده.
هر نوع اسباب یا مواد دیگری که در تماس با اشخاص یا جانوران آلوده بوده‌اند.
توجه:«اجسام تیز و برنده»ی آلوده نیز یک زیر مقوله پسماندهای عفونیاند اما در این ضوابط جداگانه شرح داده میشوند.
کشت‌ها و مواد نگهداریشده به شدت آلودهکننده بوده و شامل عوامل بیماریزای عفونی بوده، پسماند کالبدشکافیها،اجساد جانوران،و دیگر پسماندهایی که به آنها تلقیح شده و آلوده شده‌اند،یا در تماس با این‌گونه عوامل بیماریزا بوده‌اند«پسماندهای به شدت آلودهکننده»نامیده میشوند.

2-پسماندهای آسیب‌شناختی


پسماندهای آسیب‌شناختی شامل بافتها،اندامها،اجزاء بدن،جنین انسان و جسد جانوران، خون و آبگونه‌های بدن‌اند.در این مقوله اجزاء قابل شناسایی بدن انسان و جانوران را«پسماندهای تشریحی»مینامند.

3-اجسام تیز و برنده


اجسام تیز و برنده اقلامی هستند که میتوانند موجب زخم از قبیل بریدگی یا سوراخ‌شدگی شوند و عبارتند از:سوزنها،سوزنهای زیرجلدی،تیغه چاقوی جراحی و دیگر تیغه‌ها،چاقو، ست‌های انفوزین،اره‌ها،شیشه‌شکسته‌ها،و ناخن بیماران و...که ممکن است عفونی باشند یا نباشند به هرحال به عنوان پسماندهای به شدت تهدیدکننده سلامتی به شمار میآیند.

4-پسماندهای دارویی


پسماندهای دارویی عبارتند از داروهای تاریخ گذشته،مصرف نشده،تفکیک شده و آلوده، واکسن‌ها،مواد مخدر و سرمهایی که دیگر به آنها نیازی نیست و باید به نحو مناسبی دفع شوند. این رده همچنین شامل اقلام دور ریخته‌شده مورد مصرف در کارهای دارویی مانند بطریها و قوطیهای دارای باقیمانده داروهای خطرناک،دستکش،ماسک،لوله‌های اتصال،و شیشه (ویال)های داروها هم بوده که در صورت آزاد شدن در محیط برای محیط و انسان مضر باشند.

5-پسماندهای ژنوتوکسیک


پسماندهای ژنوتوکسیک به شدت خطرناکند و ممکن است خصوصیات ایجاد جهش سلولی، عجیب الخلقه‌زایی،یا سرطان‌زایی داشته باشند.این پسماندها مشکلات ایمنی جدی به وجود میآورند.این مشکلات هم درون بیمارستان و هم پس از دفع پسماندها در بیرون از بیمارستان میتواند باشد و باید مورد توجه خاص قرار داشته باشند.پسماندهای ژنوتوکسیک میتوانند دارای داروهای سایتوتوکسیک معین(به شرح ذیل)،سایتوتوکسیک،مواد شیمیایی و مواد پرتوساز باشند،داروهای سایتوتوکسیک(یا ضد نئوپلازی)که مواد اصلی این مقوله را تشکیل میدهند،میتوانند بعضی سلولهای زنده را بشکنند یا رشد آنها را متوقف کنند.این داروها برای شیمیدرمانی سرطانها به کار میروند.داروهای سایتوتوکسیک نقش مهمی در درمان انواع بیماریهای نئوپلازیک دارند همچنین به عنوان ماده ایمونوساپرسیو هنگام پیوند اندام و درمان بیماریهای گوناگون دارای اساس ایمنی شناختی کاربردهای گسترده‌ای دارند.داروهای سایتوتوکسیک بیشتر اوقات در بخشهای تخصصی مانند بخش سرطان‌شناسی و واحدهای پرتو درمانی مصرف میشوند،که نقش اصلی آنها درمان سرطان است.
رایج‌ترین مواد ژنوتوکسیک مورد استفاده در مراقبت از تندرستی در کادر زیر نشان داده شده‌اند.
داروهای سایتوتوکسیک خطرناک را میتوان به شرح زیر رده‌بندی کرد:
رایج‌ترین فرآورده‌های ژنوتوکسیک مورد استفاده در مراقبتهای بهداشتی و درمانی
1-طبقه‌بندیشده به عنوان سرطانزا
مواد شیمیایی:
بنزن
داروهای سایتوتوکسیک و غیره:
آزاتیوپرین،کلرامبوسیل،کلرنفازین،سیکلوسپورین،سیکلوفسفامید،ملفالان،سیموستین، تاموکسیفن،تیوتپا،ترسولفان.
مواد پرتوساز(رادیواکتیو)،
2-طبقه‌بندیشده به عنوان سرطانزای ممکن یا احتمالی
مواد سایتوتوکسیک و داروهای دیگر:
آزاسایتیدین،بلئومایسین،کاروموستاین،کلرامفنیکل،کلروزتوسین،سیس‌پلاتین،داکاربازین، دائونوروبیسین،دیهیدروکسیمتیل فلورا تریزین(مانند پانفوران که دیگر مصرف نمیشود)، دوکسوروبیسین،لوموستین،متیل‌تیوراسیل،مترونیدازول،میتومایسین،نافنوپین،نیریدازول، اگزازپام،فناستین،فنوباربیتال،فنیتوئین،پروکاربازین هیدروکلراید،پروژسترون،سارکولیزین، استرپتوزوسین،تریکلرمتین.
3-این طبقه‌بندیها طبق طبقه‌بندی گروه کاری سازمان بین المللی پژوهش درباره سرطان است. )IARC(
مواد آلکیلاتور:که موجب آلکیلاسیون نوکلئوتیدهای DNA ،و منجر به پیوند متقاطع و کدنویسی غلط در ذخیره ژنی میشوند.
آنتیمتابولیت‌ها:که اثر بازدارنده بر ساخت زیستی اسیدنوکلئیکهای سلول دارند.
مواد بازدارنده تقسیم سلولی،که از تکثیر سلول جلوگیری میکنند.
پسماندهای سایتوتوکسیک از چند منبع در مراقبت تندرستی تولید میشوند و میتوان آنها را به شرح ذیل طبقه‌بندی کرد:
مواد آلوده به فرآورده‌های دارویی و تجویز داروها مانند سرنگ،سوزن،ویال، gaugu ،بسته‌بندی.
داروهای منسوخ‌شده،داروهای برگشتی از بخشهای بیمارستان.
در بیمارستانهای تخصصی سرطان،پسماندهای ژنوتوکسیک(که دارای مواد سایتوتوکسیک یا پرتوزا هستند)ممکن است تا 1%از مجموع پسماندهای بهداشتی درمانی را تشکیل دهند.

6-پسماندهای شیمیایی


پسماندهای شیمیایی تشکیل میشوند از مواد جامد و گازهای شیمیایی که به عنوان مثال برای کارهای تشخیصی و تجربی،و کارهای نظافت،خانه‌داری و گندزدایی،به کار میروند.پسماندهای شیمیایی مراقبت‌های بهداشتی درمانی میتوانند خطرناک یا بیخطر باشند.در زمینه حفاظت از تندرستی موقعی خطرناک به شمار میآیند که حداقل یکی از خصوصیات ذیل را داشته باشند:
-سمی؛
-خاصیت خورندگی(مانند اسیدهای با 2 PH و بازهای 30113012 )PH ؛
-قابلیت احتراق خودبه‌خود؛
-واکنش‌دهنده(مانند مواد انفجاری،مواد واکنش‌دهنده در مقابل آب،و حساس به ضربه)؛
-ژنوتوکسیک(مانند داروهای سایتوتوکسیک)
پسماندهای شیمیایی غیر خطرناک شامل آن دسته از مواد شیمیایی است که هیچیک از خصوصیت‌های مذکور را نداشته باشند،مانند قندها،امینواسیدها،و بعضی املاح آلی و غیر آلی.
انواع مواد شیمیایی خطرناک مورد استفاده و رایج در تأسیسات و نگهداری مراقبت‌های بهداشتی درمانی و بیمارستانها که به احتمال زیاد در پسماندها یافت میشوند در چند بند ذیل شرح داده میشوند:

7-پسماندهای محتوی فلزات سنگین


پسماندهای محتوی فلزات سنگین یک زیر رده از پسماندهای شیمیایی خطرناک،و به طور معمول به شدت سمیاند.پسماندهای دارای جیوه به طور مشخص از نشت تجهیزات شکسته‌شده بالینی به وجود میآیند.جیوه‌های پخش‌شده از چنین دستگاههایی تا حد ممکن باید جمع‌آوری شوند.
بقایای کارهای دندان‌سازی هم مقدار زیادی جیوه دارد.پسماندهای دارای کادمیوم عمدتا از باتریهای دور ریخته و شکسته به وجود میآیند.برخی«پانل‌های تقویت‌شده با چوب»با مقداری سرب هنوز هم به عنوان ضد نفوذ کردن پرتوهای X و در بخشهای تشخیصی به کار میروند. چند نوع دارو آرسنیک دارند اما در این ضوابط به عنوان پسماندهای دارویی شرح داده میشوند.

8-ظروف تحت فشار


بسیاری از انواع گازها در مراقبت از سلامتی و یا در تجهیزات آزمایشگاهی به کار میروند (کادر زیر را نگاه کنید).این گازها بیشتر اوقات در سیلندرهای تحت فشار،و قوطیهای افشانه‌ای میباشند،و بسیاری از آنها وقتی خالی شوند یا دیگر نتوان از آنها استفاده کرد(در حالی که هنوز مقداری گاز در آنها باقی مانده)،قابل مصرف دوباره هستند،اما بعضی انواع دیگر -و به خصوص قوطیهای افشانه‌را باید به نحو مناسب دفع کرد.
گازهای خواه از نوع خنثی )inert( یا بالقوه خطرناک که در ظروف تحت فشار قرار دارند همواره باید با دقت مدیریت شوند.ظرف گاز اگر در پسماندسوز انداخته شود یا به طور اتفاقی سوراخ شود ممکن است منفجر شود.
گازهایی که همه بیشتر در مراقبت از سلامتی به کار میروند:
گازهای هوشبری:اکسید ازت،هیدروکربن‌های هالوژنه فرار(مانند هالوتان،ایزوفلوران،و انفلوران)که به مقدار زیاد به جای اتر و کلروفرم استفاده میشوند.
کاربردهادر اتاق عمل بیمارستان،هنگام زایمان در زایشگاهها و در آمبولانس‌ها،در بخش‌های بیمارستان عمومی هنگام اجرای اعمال دردناک،در دندانپزشکی به عنوان تسکین به کار میروند.
اتیلین اکساید:کاربردهابرای سترون‌سازی تجهیزات جراحی و اسبابهای پزشکی،در محل مرکزی توزیع لوازم،و گاهی در اتاق عمل بیمارستان.
اکسیژن:در سیلندرها یا انبارهای بزرگ به شکل گازی یا مایع نگهداری میشود و از طریق لولهکشی مرکزی توزیع میشود.کاربردمصرف استنشاقی برای بیماران.
هوای فشرده:کاربردهادر کارهای آزمایشگاهی،تجهیزات درمان استنشاقی،تأسیسات و نگهداری تجهیزات و در دستگاههای کنترل محیط زیست.
9-پسماندهای پرتوسازی و رادیواکتیو:از شمول این ضوابط خارج است.
10-پسماندهای عادی:
پسماندهای ناشی از کارکردهای خانه‌داری و مدیریت اجرائی این مراکز میباشند که شامل: پسماندهای آشپزخانه،آبدارخانه،قسمت اداری مالی،ایستگاههای پرستاری،باغبانی و از این قبیل است.این پسماندها،بخش بزرگی از پسماندهای تولیدشده در مراکز بهداشتی درمانی را تشکیل میدهند و باید نسبت به جداسازی آنها در مبداء تولید اقدام شود.مدیریت این دسته پسماندها مربوط به شهرداریها،دهیاریها و بخشداریها میباشد.

پیوست 2 ضوابط و معیارهای روشهای عمده تصفیه و دفع

1-معیارها و ضوابط روش سترون‌سازی با اتوکلاو


الف‌در راهبری اتوکلاوها عوامل زیر باید مد نظر قرار گیرد:
زمان،درجه حرارت،فشار،نوع پسماند،نوع ظروف،نحوه بارگذاری و حداکثر میزان بارگذاری.
ب‌این روش برای پسماندهای عفونی و تیز و برنده کاربرد دارد.
پ‌پسماندهای شیمیایی و دارویی نباید با این روش تصفیه شوند.
ت‌چنانچه از اتوکلاو بدون خردکن استفاده میشود باید کیسه و ظروف ایمن )S.B(حاوی پسماند،قابل اتوکلاو کردن باشند.
ث‌میزان پسماندهایی که داخل دستگاه قرار داده میشود باید متناسب با حجم اتوکلاو باشد.
ج‌مدت زمان سترون‌سازی بستگی به مقدار و چگالی بار(پسماند)دارد.
چ‌دستگاه باید حداقل سالی یکبار کالیبره شود و مستندات آن موجود باشد.
ح‌استفاده از شاخصهای شیمیایی(مانند نوارهای حساس به حرارت یا موارد مشابه دیگر) برای هر دوره کاری(سیکل)که سترون میشوند،ضروری است تا نشان دهد شرایط کامل سترون‌سازی ایجاد شده است.
خ‌استفاده از شاخص بیولوژیک با سیلوس استئارو ترموفیلوس حداقل ماهی یکبار ضروری است تا از صحت عملیات سترون‌سازی اطمینان حاصل شود.
دمستندات باید حداقل به مدت یک سال نگهداری شوند.
ذوقتی یک اتوکلاو گراوینی برای پسماند پزشکی مورد استفاده قرار میگیرد:
درجه حرارت نباید کمتر از C 121و فشار 15 پوند بر اینچ مربع )Psi( باشد و زمان ماند کمتر از 60 دقیقه نباشد.
برای یک اتوکلاو با زمان ماند 45 دقیقه،درجه حرارت کمتر از C 135 نباشد و فشارPsi 31 باشد.
روقتی یک اتوکلاو وکیوم،برای پسماند پزشکی استفاده میشود باید موارد زیر را شامل شود:
برای یک اتوکلاو با زمان ماند 45 دقیقه،درجه حرارت کمتر از C 121 نباشد و فشارPsi 15 باشد.
برای یک اتوکلاو با زمان ماند 30 دقیقه،درجه حرارت کمتر از C 135 نباشد و فشارPsi 31 باشد.
زپسماند پزشکی نباید به عنوان پسماند تصفیه‌شده در نظر گرفته شود مگر اینکه اندیکاتور زمان،درجه حرارت و فشار نشان دهد که در طی فرایند سترون‌سازی با اتوکلاو،زمان، درجه حرارت و فشار لازم تأمین شده است.
ژاگر به هر دلیل اندیکاتور زمان،درجه حرارت یا فشار نشان دهد که این سه عامل مناسب نبوده،تمام بار پسماند پزشکی باید دوباره اتوکلاو شود تا فشار،درجه حرارت و زمان ماند مناسب به دست آید.

ثبت کردن پارامترهای راهبری(اداره کردن)

هر اتوکلاو باید مجهز به تجهیزات ثبت کامپیوتری یا گرافیک باشد تا به طور اتوماتیک و مداوم پایش شود و تاریخ،زمان،روز،تعداد بار و پارامترهای عملیاتی را به طور کامل در سراسر سیکل کامل کاری اتوکلاو ثبت کند.

آزمایش صحت فرآیند،تست اسپور


الف‌اتوکلاو باید به طور کامل و مداوم اندیکاتور بیولوژیکی مصوب(حاوی Bacillus Stearo thermo Philus )را در ماکزیمم ظرفیت طراحیشده هر واحد اتوکلاو بکشد.
ب‌اندیکاتور بیولوژیک برای اتوکلاو ویالهای اسپورهای باسیلوس استئار وترموفیلوس یا نوارهای اسپور با اسپور در میلیلیتر است.
-پ‌تحت هیچ شرایطی برای اتوکلاوی که با دمای C 121 و فشار Psi 15 کار میکند زمان ماند پسماند در آن نباید کمتر از 30 دقیقه باشد.

آزمایش روتین


وقتی یک نوار اندیکاتور شیمیایی به یک درجه حرارت معین میرسد،تغییر رنگ میدهد و میتواند برای نشان دادن صحت و سقم اینکه درجه حرارت مناسب به دست آمده مورد استفاده قرار گیرد.
ممکن است استفاده بیشتر از یک نوار روی بسته پسماند در محلهای مختلف برای اطمینان از اینکه محتویات داخلی بسته‌ها به طور کامل اتوکلاو شده‌اند،لازم باشد.

2-ضوابط و معیارهای روش ماکروویو


الف‌تصفیه با ماکروویو نباید برای پسماندهای رادیواکتیو،خطرناک یا سایتوتوکسیک، لاشه حیوانات آلوده،قسمتهای بدن و اقلام فلزی بزرگ استفاده شود.
ب‌سیستم ماکروویو باید با تست راندمان/تستهای روتین و برنامه تضمین‌شده اجرائی که ممکن است به وسیله تهیهکننده فراهم شود،قبل از اجراء تست شود.
پ‌ماکروویو باید کاملا باکتریها و دیگر ارگانیسم‌های پاتوژن را بکشد که توسط اندیکاتور بیولوژیکی مصوب در حداکثر ظرفیت طراحی شده هر واحد ماکروویو ثابت میشود.اندیکاتورهای بیولوژیکی برای ماکروویو،اسپورهای Bacillus Subtilis با استفاده از ویالها یا نوارهای اسپور که حاوی به توان شش 10*1اسپور در میلیلیتر است.

3-ضوابط و معیارهای دفن بهداشتی


الفیک چاله یا ترانشه با حداقل 2 متر عمق حفر شود نصف آن با پسماند پر شود سپس 0/5 متر با آهک و تا سطح با خاک پر شود.
ب‌باید مطمئن شد که حیوانات دسترسی به سایت دفن ندارند.حصارکشی با سیم‌های آهنی گالوانیزه یا نصب حفاظ،مناسب میباشد.
پ‌اگر ترانشه در طول روز پر نشد،قبل از پر شدن کامل یک ترانشه،پس از ریختن پسماند یک لایه 10 سانتیمتری خاک باید برای پوشش پسماند اضافه شود.
ت‌عملیات دفن باید تحت نظارت کامل و دقیق صورت گیرد.
ث‌به منظور جلوگیری از نشت آلاینده به آبهای زیرزمینی سایت دفن باید نسبتا غیر قابل نفوذ باشد و چاههای کم عمق نزدیک سایت نباشد.
ج‌محل دفن باید از محل مسکونی دور باشد و در جایی واقع شود که مطمئن باشیم آبهای سطحی و یا زیرزمینی آلوده نمیشوند.منطقه نباید در معرض سیل یا فرسایش باشد.
چ‌محل دفن توسط سازمان حفاظت محیط زیست تعیین میگردد. ح‌مسؤول سایت دفن باید اطلاعات همه ترانشه‌های دفن را نگهداری کند.

4-ضوابط و معیارهای زباله‌سوز


استانداردهای راهبری
1-راندمان سوزاندن C.E باید حداقل 99/5 درصد باشد.
2-راندمان سوزاندن با فرمول زیر محاسبه میشود:
>3989301007501<... 3-درجه حرارت اتاقک اولیه باید بیش از C1200 باشد.
4-زمان ماند گاز در اتاقک ثانویه حداقل 2 ثانیه در درجه حرارت بیش از C1600 با حداقل 7-6 درصد اکسیژن در گاز دودکش )STACK GAS( باشد.
استاندارد خروجیها:
استاندارد خروجیها(تا زمان تدوین استاندارد ملی)مطابق با استاندارد جدول پیوست(1-2)باشد.
-در زباله‌سوزها باید تجهیزات مناسب برای کنترل آلودگی نصب شود.
-امکانات لازم برای ثبت و اندازه‌گیری و پایش کلیه خروجیها زباله‌سوز وجود داشته باشد.
-پسماندهایی که قرار است سوزانده شوند نباید با هیچ ماده گندزدای کلردار گندزدایی شوند.
-ترکیبات هالوژن‌دار و پلاستیکهای کلردار نباید سوزانده شوند.
-پسماندهای حاوی فلزات سنگین نباید سوزانده شوند.
-ظروف تحت فشار و افشانه‌ها برای جلوگیری از انفجار نباید در داخل زباله‌سوز قرار گیرند.
-فلزات سمی در خاکستر حاصل از سوزاندن باید در مقادیر معین(قانونی)و مشخص شده در پسماندهای پزشکی ویژه(استانداردهای بین المللی)باشد.
-از زباله‌سوزهای دارای استاندارد و تأییدشده با رعایت خروجی مندرج در جداول پیوست (1-2)استفاده شود.
-مقادیر زیاد پسماندهای شیمیایی واکنش‌دهنده نباید سوزانده شوند.
-املاح نقره و پسماندهای پرتونگاری و عکاسی نباید سوزانده شود.
-محل نصب زباله‌سوز بایستی به تأیید سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت بهداشت برسد.

5-روش محفظه‌سازی


الف‌این روش برای پسماندهای شیمیایی،دارویی و تیز و برنده کاربرد دارد.
ب‌داروهای سایتوتوکسیک را نیز میتوان پس از محفظه‌سازی دفن نمود.
شرح روش:یک ظرف پلاستیکی یا فلزی را تا سه‌چهارم از پسماند پر کرده سپس آنرا با ماده ای مانند فوم پلاستیک،ماسه،سیمان سفید یا خاک رس پر میکنند و پس از خشک شدن ماده افزودنی،درب آنرا محکم بسته و در محل چاله دفع میشود.

پیوست 3

جدول شماره 1-ویژگیهای ظروف و کیسه‌های تفکیک پسماندهای پزشکی


>3989301007601<...

جدول شماره 1-2 استاندارد موقتی برای زباله‌سوژهای موجود و جدید


>3989301007602<...

جدول شماره(2)


>3989301007603<...

پیوست 4

تجهیزات حفاظت فردی توصیه شده برای کارگران مرتبط با حمل‌ونقل پسماند
>3989301007604<...
2(3)