قانون حفظ و حمایت از منابع طبیعی و ذخائر جنگلی کشور
مصوب 1371/7/5
تبصره 1- وزارت جهاد سازندگی موظف است مناطق استقرار گونههای یادشده را مشخص و حفاظت نموده و متخلفین را به مراجع قضائی معرفی کند.
تبصره 2- در مواردی که قطع این گونهها بر اساس طرح مصوب و بنا بر ضرورت و مسائل فنی و توسعه گونههای دیگر لازم باشد با تأیید وزارت جهاد سازندگی مجاز خواهد بود.
تبصره 3- متخلفین از این قانون برای بار اول علاوه بر پرداخت خسارتی که حسب مورد توسط کارشناسان مربوطه وزارت جهادسازندگی ارزیابی خواهد گردید به حبس از یک ماه تا شش ماه و پرداخت جزای نقدی برای هر اصله درخت معادل یک برابر و نیم قیمت روز آن و در صورت تکرار به اشد مجازات محکوم میشوند.
تبصره 4- اجازه داده میشود که هرساله معادل 30 درصد از درآمد حاصل از دریافت جرائم و فروش مواد بازداشتی ناشی از اجرای این قانون که از متخلفین مربوطه اخذ و به حسابی که توسط خزانه به همین منظور افتتاح میگردد واریز و جهت پرداخت حق الکشف به مأمورین کاشف سازمان جنگلها و مراتع کشور و مخبرین و مأمورین انتظامی،در اختیار سازمان مزبور قرار داده میشود تا برابر آییننامه نسبت به تقسیم آن اقدام نماید.
سازمان برنامه و بودجه مکلف است هرساله ضمن لایحه بودجه اعتبار مربوط به 30 درصد درآمد حاصل موضوع این تبصره را در ردیف جداگانه پیشنهاد و منظور نماید.
تبصره 5- در صورت همکاری کارگزاران و مأمورین سازمان جنگلها و مراتع با متخلفین به تناسب جرم به اشد مجازات مقرر در قوانین و مقررات مربوطه محکوم میشوند.
تبصره 1- معترضین میتوانند پس از اخطار یا آگهی وزارت جهادسازندگی اعتراضات خود را با ارائه ادل مثبته جهت رسیدگی به هیأت مذکور در قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی موضوع اجرای ماده (56)قانون جنگلها و مراتع مصوب 1367/6/22 مجلس شورای اسلامی تسلیم نمایند.صدور سند مالکیت به نام دولت جمهوری اسلامی ایران مانع مراجعه معترض به هیأت مذکور نخواهد بود.
تبصره 2- عبارت وزارت کشاورزی در ذیل ماده واحده قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی موضوع اجرای ماده (56)قانون جنگلها و مراتع مصوب 1367/6/22 و تبصره(6)ذیل آن به وزارت جهادسازندگی تغییر یافته و کمیسیون موضوع ماده واحده همچنان به اعتراضات رسیده به اجرای ماده (56)قانون جنگلها و مراتع رسیدگی مینماید.
2(1)