از پروتکل مربوط به وضع پناهندگان

(31 ژانویه 1967)
دول طرف متعاهد پروتکل حاضر
نظر به اینکه کنوانسیون مربوط به وضع پناهندگان که در تاریخ 28 ژوئیه 1951 در ژنو به امضاء رسیده(و ذیلا کنوانسیون نامیده میشود)فقط در مورد اشخاصی اجراء میگردد که در نتیجه حوادث قبل از تاریخ اول ژانویه 1951 به صورت پناهنده درآمده‌اند.
نظر به اینکه طبقات جدید دیگری از پناهندگان پس از انعقاد کنوانسیون پدید آمده‌اند و به همین علت ممکن است این دسته از پناهندگان از مزایای کنوانسیون برخوردار نگردند.
نظر به اینکه میتوان امید داشت که اساسنامه پیش‌بینی شده در کنوانسیون در مورد کلیه پناهندگانی که مصداق تعریف مندرج در کنوانسیون هستند بدون توجه به تاریخ محدودیت آن،که اول ژانویه 1951 میباشد،اجراء گردد.
در موارد ذیل موافقت نمودند:

ماده اول - -مقررات عمومی:
1-دول متعاهد پروتکل حاضر تعهد مینمایند مواد 2 لغایت 34 کنوانسیون را کلا در مورد پناهندگانی که مصداق تعریف ذیل هستند اجراء نمایند.
2-اصطلاح(پناهنده)در این پروتکل به استثناء موارد اجرائی بند 3 این ماده شامل کلیه افرادی است که مصداق تعریف مندرج در ماده اول کنوانسیون میباشند مشروط بر آنکه عبارت«در نتیجه حوادثی که قبل از تاریخ اول ژانویه 1951 وقوع یافته»و عبارت پس از بروز این قبیل حوادث مندرجه در بند 2 بخش الف ماده اول کان لم یکن تلقی گردد.
3-پروتکل حاضر توسط دول متعاهد بدون هیچ‌گونه محدودیت جغرافیایی به مورد اجرا درخواهد آمد.
معهذا اعلامیه‌هایی که قبلا از طرف دولی که تاکنون طرف متعاهد کنوانسیون شده‌اند به موجب جزء الف از بند 1 از بخش ب از ماده اول کنوانسیون صادر گردیده تحت رژیم پروتکل حاضر نیز به مورد اجراء گذارده خواهد شد مگر اینکه وظائف دولت صادرکننده اعلامیه طبق مفاد بند دوم از بخش ب از ماده اول کنوانسیون افزایش یافته باشد.
2(4)