از قانون تأسیس شرکت مخابرات ایران
«مصوب 1350/3/29»با اصلاحات بعدیتبصره 1- مقصود از مخابرات در این قانون عبارت است از انتقال و ارسال علائم و نوشته‌ها و تصاویر و صداها و هرگونه اطلاعات دیگر به وسیله سیم یا بیسیم و یا نور و یا هر رویه الکترومغناطیسی.
تبصره 2- شبکه‌های مخابرات عمومی مذکور در این قانون عبارتند از مجموعه وسائل مخابراتی که برای استفاده عموم دائر بوده و یا بعدا دائر خواهد شد.
تبصره 3- شبکه‌های اختصاصی مخابرات عبارتند از مجموعه وسائل مخابراتی که برای استفاده گروه‌ها یا موارد خاصی دائر بوده و یا بعدا دائر گردد.
تبصره 1- هرکس از وسائل مخابراتی عمومی یا اختصاصی که در اختیار دارد به طور غیر مجاز استفاده کند در نوبت اول به او کتبا اخطار میشود و در نوبت دوم به مدت پانزده روز ارتباط او قطع یا از استفاده ممنوع خواهد شد.
در صورت تکرار اشتراک،و یا اجازه استفاده او لغو میشود و تجدید تقاضای اشتراک یا استفاده پس از انقضاء شش ماه با رعایت امکانات فنی پذیرفته خواهد شد.موارد استفاده غیر مجاز در آیین‌نامه‌ای که از طرف شرکت تهیه و به تصویب وزیر پست و تلگراف و تلفن خواهد رسید تعیین میگردد.
تبصره 2(اصلاحی 1366/4/9)- هرکس وسیله مخابراتی در اختیار خود را،وسیله مزاحمت دیگری قرار دهد یا با عمد و سوء نیت ارتباط دیگری را مختل کند،برای بار اول پس از کشف،ارتباط تلفنی او به مدت یک هفته همراه با اخطار کتبی قطع و تجدید ارتباط مستلزم پرداخت هزینه‌های مربوطه خواهد بود.برای بار دوم پس از کشف،ارتباط تلفنی او به مدت سه ماه همراه با اخطار کتبی قطع و تجدید ارتباط مستلزم تقاضای مشترک و پرداخت هزینه‌های مربوطه خواهد بود.برای بار سوم،شرکت ارتباط تلفنی وی را به طور دائم قطع و اقدام به جمع‌آوری منصوبات تلفن نموده و ودیعه مربوط به مشترک را پس از تسویه حساب مسترد خواهد نمود.
تبصره 3- در صورتی که مرتکب تخلفات مذکور در تبصره‌های 1 و 2 از مأموران شرکت بوده باشد به انفصال موقت تا یک سال از خدمت شرکت و یا دولت محکوم خواهد شد.
2(1)